Lecture on SB 1.7.27 -- Vrndavana, September 24, 1976

Więc przynajmniej my Hindusi jesteśmy tak szkoleni. Nie tylko szkoleni, rodzimy się wielbicielami. Każdy, kto urodził się w Indiach, dostał szczególne warunki. W poprzednim życiu wykonał wiele wyrzeczeń, wiele wyrzeczeń. Nawet półbogowie, oni również pragną urodzić się w Indiach, aby dostać tę szansę. Więc Indie ... Nie myśl ... Indie na tej planecie, Bhāratavarṣa. Jest to dobra okazja. Więc nie powinniśmy myśleć - Jeśli pomyślimy, że "Oto kamienny posąg", w ten sposób nie potrwa to długo. Nie potrwa ... Galagraha. Już nie vigraha, ale galagraha. Przypuśćmy, że założyłem tę świątynię. Teraz, pod moim kierunkiem, moi uczniowie wielbią vigraha. Vigraha oznacza formę Pana, rūpa. Ale jeśli nie będą przestrzegane żadne zasady regulujące, wówczas po mojej śmierci będzie to galagraha, brzemię, (będą mówić) że "Ten łajdak, nasz Guru Maharaja ustanowił tę świątynię i my teraz musimy wielbić (Bóstwa), wstawać wcześnie rano, wszystkie kłopoty." To będzie ... To się nazywa galagraha, brzemię, "Zostawił nam brzemię". Istnieje takie ryzyko. Wtedy ta wielka świątynia będzie źle zarządzana, i zaczniesz słyszeć, że "To się psuje" i "To jest brudne" i nie przykładają żadnej uwagi. To będzie nasz ... To się nazywa galagraha: "Drań zostawił nam ciężar".

Jest to bardzo trudne. Jeśli stracimy ..., jeśli utracimy to poczucie, że "Tu jest Kṛṣṇa. Mamy szansę, aby Mu służyć ..." Sākṣād-dharitvena samasta-śāstraiḥ ... Nie to. Śrī-vigrahārādhana-nitya-nānā-śṛṅgāra-tan-mandira-mārjanādau. Jak tylko... Dlatego jesteśmy bardzo czujni, "Dlaczego tego nie zrobiłeś? Dlaczego tego nie robisz? Dlaczego ...?" Jak tylko utracone zostanie poczucie służby oddania, świątynia ta stanie się ciężarem. W taki sposób. Będzie to tak wielka świątynia do zarządzania, i będzie to wielki ciężar. Więc oni czują ciężar. Dlatego nie zwracają uwagi na to, że coś się gdzieś czasami zepsuje. 

"W porządku, niech tak będzie, jeśli mamy jakieś pieniądze, to najpierw przede wszystkim coś zjedzmy." Tak to wygląda. Vigraha i galagraha. Powinieneś zrozumieć. Jeśli zapomnimy, że "Tu jest obecny Kṛṣṇa we własnej osobie. Musimy Go bardzo dobrze przyjąć. Musimy dać mu dobre jedzenie, ładne ubranie, ładne ..." Wtedy to jest służba. A jak tylko pojawi się uczucie, że "To jest kamienny bożek" - oni czasami mówią "kult bożków" - "a nas poinstruowano żeby Go ubierać, dać Mu ..., wszystkie kłopoty." Wówczas skończone. Skończone. To ma miejsce wszędzie. Widziałem w Nasik w wielu, wielu dużych świątyniach nie ma pūjārīch, a psy się tam wypróżniają. Nie tylko to, również niszczą. 

W krajach zachodnich także zamykane są kościoły. Wielkie, wielkie kościoły, widziałem w Londynie, bardzo duże, wielkie kościoły, ale są zamknięte. Kiedy w niedzielę odbywa się spotkanie, przychodzą dozorcy, dwóch, trzech mężczyzn i starsza pani. Nikt nie przychodzi. A my je kupujemy. Kupiliśmy kilka kościołów. Ponieważ są teraz (dla nich) bezużyteczne. Są bezużyteczne. Kupiliśmy w Los Angeles i w kilku innych miejscach. W Toronto też ostatnio kupiliśmy. Duże, duże kościoły. Ale nie chcą ich nam sprzedać. W jednym kościele ksiądz powiedział "Prędzej podpalę ten kościół, niż oddam go dla Bhaktivedanty Swamiego " (śmiech) Tak samo było z kościołem w Toronto. I w Melbourne, warunkiem było, warunkiem sprzedaży było to, że musimy zdemontować ten budynek kościoła. Zapytaliśmy: "Dlaczego?" Odpowiedzieli nam: "Jeśli będziecie używać obecny budynek jako świątynię, wówczas go wam nie damy". Odmówili. Wiesz o tym? Więc nie podoba im się to, że "Ten ruch świadomości Kṛṣṇy kupuje nasze kościoły i instaluje tam Bóstwa Rādhā-Kṛṣṇy". Nie podoba im się to.

Ale to ma miejsce. Więc nie tylko kościoły w krajach zachodnich; także tutaj. Jak tylko stracisz ducha służby, ta świątynia stanie się wielkim magazynem, to wszystko. Nie będzie dłużej świątynią. Musimy więc utrzymać tego ducha służby. Dlatego jesteśmy tak bardzo szczegółowi - "Dlaczego nie ma świeżych kwiatów?" Jeśli myślisz: "To jest kamienny posąg. Jakie to ma znaczenie czy mamy świeże kwiaty czy stare kwiaty? Ma być trochę kwiatów. To wszystko." Ale bez uczucia, że ​​"Tu jest Kṛṣṇa. Musimy ofiarować Mu świeże kwiaty". Tak jak ja jestem żywym człowiekiem, jeśli dasz mi świeży kwiatek, a jeśli przyniesiesz trochę śmieci, i jeśli mi je dasz, czy będę zadowolony? Jak myślisz? Więc to uczucie można stracić nawet na samym początku, że "Zadowolimy tę statuetkę jakimiś starymi kwiatami, śmieciami. Nie będzie protestował." Tak, On nie będzie protestował. Ale twoje życie będzie skończone. Protest przyjdzie w ten sposób. Jak tylko stracisz to uczucie, bhāva, budhā bhāva-samanvitāḥ (BG 10.8)... Kto może wielbić Kṛṣṇę? Ktoś kto ma bhāva, sthāyi-bhāva. To, czym jest bhāva zostało omówione w Bhakti-rasāmṛta-sindhu. Ale jeśli nie masz bhāvy, to jesteś na materialnej platformie, kaniṣṭha-adhikārī. Po prostu pokaz. Pokaz nie może trwać przez wiele dni. Show wkrótce się skończy.