|
740724 - Lecture SB 01.02.20 - New York Tak jak gopī, najlepsze wielbicielki, ich jedynym zadaniem jest zadowolenie Kṛṣṇy, to wszystko. Dlatego Caitanya Mahāprabhu polecił, ramyā kācid upāsanā vraja-vadhū-vargeṇa yā kalpitā (Caitanya-manjusa). Nie ma lepszej metody wielbienia od tej, którą stosują gopī. One o nic nie dbały. Niektóre z nich miały domowe obowiązki, któraś rozmawiała z mężem, inna pilnowała dzieci, jeszcze inne gotowały mleko. Gdy tylko Kṛṣṇa zagrał na flecie, gopi rzucały wszystko. "Dokąd idziecie?" Mąż, brat, ojciec pytał: "Dokąd idziesz?" "Nic mnie nie interesuje. Kṛṣṇa gra na flecie, o niczym innym nie wiem." To jest najwyższe oddanie. Caitanya Mahāprabhu był tak ścisły, że kobieta nie mogła podejść blisko, by złożyć pokłony. Tylko z oddali. Caitanya Mahāprabhu był ścisły jako sannyasin. Oczywiście taka powinna być zasada, ale szczególnie w waszym kraju nie można tego ściśle przestrzegać. Przynajmniej należy być bardzo ostrożnym. Caitanya Mahāprabhu był tak ścisły, a wychwala miłość gopi do Kṛṣṇy. Miłość gopi nie jest zwykła. Jest transcendentalna. W przeciwnym razie Caitanya Mahaprabhu nie doceniałby jej. Jak Śukadeva Gosvāmī docenił kṛṣṇa-līlā? Kṛṣṇa-līlā to nie są zwykłe sprawy. To jest duchowe. Dopóki ktoś nie jest mocno utwierdzony w bhakti-yodze, nie powinien próbować rozumieć, czym są rozrywki gopi z Kṛṣṇą. To będzie niebezpieczne. Narottama dāsa Ṭhākura mówi: rūpa-raghunātha-pade hoibe ākuti kabe hāma bujhabo se jugala-pīriti (Lālasāmayī Prārthanā 4) Jugala-pīriti: miłosne sprawy między Rādhą i Kṛṣṇą. Jugala oznacza para, a piriti to miłość. Narottama dāsa Ṭhākura, wzniosły ācārya, powiedział: "Kiedy to zrozumiem?" Nie mówi: "Zrozumiałem wszystko." To jest dobre. To jest vijñānaṁ, bhagavat-tattva-vijñānaṁ. Musimy być bardzo ostrożni, by dobrze zrozumieć tą naukę. Można ją zrozumieć dzięki łasce mistrza duchowego. Dlatego Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura mówi, yasya prasādād: najpierw zadowól mistrza duchowego. Potem próbuj zrozumieć. To jest wielka nauka. tad viddhi praṇipātena paripraśnena sevayā upadekṣyanti te jñānaṁ jñāninas tattva-darśinaḥ (BG 4.34) To jest proces. Najpierw podporządkuj się: "Panie, oddaję się tobie." "W porządku." "Ale już mi się to nie podoba." Co to znaczy? Co to za oddanie: "Już mi się to nie podoba?" To znaczy, że tam nie było podporządkowania. Podporządkowanie nie oznacza: "Teraz się podporządkowuję, a jak mnie nie zadowolisz, mnie i moich zmysłów, to odejdę." To nie jest oddanie. Bhaktivinoda Thakura podaje przykład oddania: pies. Bardzo dobry przykład. Pies oddaje się panu w pełni. Nawet jeśli pan go zabija, on nie protestuje. To jest przykład. vaiṣṇava ṭhākura, tomāra kukkura bhuliyā jānaha more "Vaiṣṇava ṭhākura, mój szanowny mistrzu duchowy, jesteś najlepszy ze wszystkich Vaiṣṇavów. Przyjmij mnie za swojego psa." To jest podporządkowanie. Prawdziwe oddanie zaczyna się od: mayy āsakta-manāḥ pārtha yogaṁ yuñjan mad-āśrayaḥ (BG 7.1) Āśrayah. Āśraya loiyā bhaje kṛṣṇa tāre nāhi tyāje (Narottama dāsa Ṭhākura). Ten, kto wykonuje służbę oddania, przyjmuje schronienie u prawdziwego mistrza duchowego, Kṛṣṇa nigdy Go nie porzuci. Przyjmie go. Āśraya loiyā bhaje kṛṣṇa tāre nāhi tyāge āra saba more akaraṇa(?). Inni będą tylko marnowali swój czas, to wszystko. To jest bhagavad-bhakti-yoga. Ādau gurv-āśrayaṁ sad-dharma-pṛcchā, sādhu-mārga-anugamanam (Brs. 1.1.74).
Wersja oryginalna:
|
