Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej       

Hare Kryszna

ISKCON

uniwersalna duchowość

rozwój duchowy

bhakti-joga

joga

Bóg

religia

mantra

reinkarnacja

Kriszna

Krishna

Rama

Hare

Kryszna

hinduizm

krysznowcy

karma

Indie

Gaura

India

wyznawcy Kryszny

Międzynarodowe Towarzystwo Świadomości Kryszny

Bhagavad-Gita

Śrimad Bhagavatam

Festiwal Indii

Woodstock

Pokojowa Wioska Kryszny

vaisnava

waisznawa

waisznawizm

wajsznawa

wajsznawizm

religie wschodu

filozofia wschodu

duchowość

astrologia wedyjska

jyotish

przepisy wegetariańskie

kuchnia wegetariańska

joga

dezinformacja ruchów katolickich

serwis

portal

astrologia wedyjska

taniec indyjski

kalendarz księżycowy

muzyka indyjska

dharma

ayurweda

ayurveda

książki Prabhupada

nama-hatta

mantry

przepisy wegetariańskie

świątynia

festiwal

sekta

sekty

 
 
 
 
 
 
 
logowanie
rejestracja
regulamin strony
 
 
 
 
   Autor: Aniruddha dasa
dodał: admin    opublikowano: 2016-09-14    przeczytano: 517
kategoria: Filozofia
podkategoria: Filozofia
 
Powrót >>>     
 
Przemoc w służbie oddania - cz.3 - wojny religijne
 


Część 3 
Wojny religijne

Materialna natura została tak  zaprogramowana, by obudzić żywą istotę do zaangażowania się w wielbienie Boga. Przemoc, cierpienie i tymczasowość są jej nieodłączną układanką. Pan Śri Krsna musiał spełnić polecenie Yudhisthiry, doręczając Duryodhanie   list dotyczący negocjacji. Krsna został wysłany do Hastinapury, by prosić Kauravów o pokojowe rozwiązanie rodzinnego konfliktu. Duryodhana natomiast zastawił pułapkę i chciał wraz z Karną pojmać Govindę na zakładnika.  Ostatnia nadzieja na  zakończenie sporu prysła niczym bańka mydlana.

 

" />

              Śri Krsna jako poseł Pandawów

 

Wojna była nieunikniona, ale Arjuna zapragnął zachować się jak współcześni  pacyfiści.   Stwierdził:„Lepiej byłoby dla mnie, by synowie Dhrtarastry, z orężem w ręku, zabili mnie nieuzbrojonego i nie stawiającego oporu na polu walki” (Bg 1.45).   Jest zwyczajem – zgodnym z zasadami walki obowiązującymi ksatriyów – że nie powinno się atakować nieuzbrojonego i nie stawiającego oporu wroga. Arjuna jednakże w takiej niezręcznej sytuacji zadecydował, że nie będzie walczył, nawet jeśli zostanie zaatakowany przez wroga. Nie zważał na to, jak bardzo strona przeciwna zdecydowana była walczyć. Wszystko to jest oznaką dobrego serca Arjuny, co jest cechą wielkiego bhakty Pana. Rozważał też dokonanie wspaniałego aktu dobroczynnego i stanie się żebrakiem w celu uniknięcia rozlewu krwi.Pandawa myślał, że opuszczenie pola walki na rzecz przyjęcia pozycji wędrownego żebraka będzie z jego strony wspaniałym aktem dobroczynnym wzbudzającym zrozumienie nawet w obozie Kaurawów.  Najwyższy Pan nie zaakceptował tego:  Mój drogi Arjuno, jak to się stało, że opadły cię te nieczyste myśli? Nie przystają one człowiekowi, który zna prawdziwą wartość życia. Nie prowadzą one na wyższe planety, ale do utraty czci. O synu Prthy, nie poddawaj się tej hańbiącej niemocy. Nie przystoi to tobie. Porzuć tę małostkową słabość serca i powstań, pogromco wroga (Bg 2.2-3).

 

" />

  Arjuną targały emocje jednak został tutaj nazwany synem Prthy, która była siostrą ojca Krsny, Vasudevy. Zatem Arjuna był spokrewniony z Krsną. Jeśli syn ksatriyi odmawia walki, to jest on ksatriyą tylko z imienia, a jeśli syn bramina postępuje bezbożnie – jest on braminem tylko z nazwy. Tacy ksatriyowie i bramini nie są warci swoich ojców; dlatego Krsna nie chciał, aby Arjuna był bezwartościowym synem ksatriyi. Arjuna był najbliższym przyjacielem Krsny i Krsna bezpośrednio przewodził mu w rydwanie. I gdyby Arjuna wycofał się z walki, pomimo tych wszystkich zaszczytów, popełniłby czyn haniebny. Krsna oświadczył mu, iż takie postępowanie nie przystoi jego osobie. Arjuna mógł dowodzić, że rezygnuje z walki powodowany wielkodusznością w stosunku do jak najbardziej godnego szacunku Bhismy i swoich krewnych, Krsna zauważył jednak, że tego rodzaju wielkoduszność jest jedynie słabością serca. Takiej fałszywej wielkoduszności nie pochwalają autorytety. Zatem osoby takie jak Arjuna, znajdujące się pod bezpośrednim przewodnictwem Krsny, powinny zarzucić taką wielkoduszność czy tak zwaną łagodność. Idee chwytające za serce, łzy w oczach z wrażliwości, ale konsekwencje w przyszłości  opłakane. W wojnie religijnej obowiązują pewne zasady, które ksatriya musi bezwzględnie respektować.

 

" />

Znawca  zasad religii, nigdy nie zabija przeciwnika, który jest nieuważny, odurzony, szalony, śpiący, przestraszony czy pozbawiony swego rydwanu. Nie zabija też dziecka, kobiety, istoty głupiej ani tego kto się poddał (Śbhg 1.7.36).

    Wojownik walczący zgodnie z zasadami religii nigdy nie zabijał przeciwnika, który nie stawiał oporu. W dawnych czasach bitwy staczano według zasad religii, a nie dla zadowalania zmysłów. Jeśli przeciwnik był akurat odurzony, jeśli akurat spał czy zaliczał się do którejkolwiek z wymienionych powyżej kategorii, nie wolno było go zabijać. Wojen nie wypowiadano nigdy z powodu kaprysu dbających jedynie o własny interes przywódców politycznych,  zaś w czasie ich trwania nie dopuszczano się żadnych haniebnych czynów.  Przemoc stosowana zgodnie z zasadami religii jest daleko lepsza od tak zwanego „niestosowania przemocy”.

Wojna religijna jest prawa i korzystna dla obu skonfliktowanych stron. Religia oznacza prawo Boga, zatem „wojnę religijną” interpretujemy, jako  wojnę zgodną z prawem Boga i prowadzoną zgodnie z zasadami religii. Ateiści i osoby o demonicznej naturze próbują nadać religii pejoratywne (mające odcień ujemny, przedstawiające w świetle niekorzystnym) znaczenie określając terroryzm religią, a wojny terrorystyczne   za wojny religijne. Ta nieprawość tak zapadła głęboko w świadomości społecznej, że nawet akceptowana jest przez osoby z gruntu pobożne czy świątobliwe, a nawet autorytety życia duchowego.

" />

Zdanie: „Wojny religijne są czymś lepszym niż dobroczynność” choć wskazuje na pewien skrót myślowy, jest poprawne. W kontekście bitwy na Polu Kuruksetra wojna religijna czyli zgodna z prawem i  pragnieniem Śri Krsny jest lepsza niż dobroczynność Arjuny polegająca na opuszczeniu pola walki przez zostanie wędrownym żebrakiem lub pozostanie bez uzbrojenia.

 

Uważanie materialistycznej dobroczynności polegającej na żywieniu biedaków, otwieraniu szpitali i placówek oświatowych za bardziej wartościowe niż wypełnianie poleceń Boga czy zasad religii nie jest właściwym rozumowaniem. Należy zaangażować się w czynności duchowe, a nie w  dobroczynność materialną. Doświadczone święte osoby uznały, iż  wielbienie Krsny, który jest źródłem wszystkiego równa się wielbieniem każdego, tak jak przez podlewanie korzenia zadowala się całą roślinę. Kto ma wykształcenie w wiedzy wedyjskiej może pełnić najbardziej korzystną działalność   dla całego świata. Trzeba uznać, że tą najlepszą działalnością dla ludzkiego społeczeństwa jest rozbudzenie świadomości Krsny. Religia przekazuje wiedzę o Bogu i wiedzę od Boga. 

na hi jnanenasadrśam     pavitramihavidyate
tatsvayam yoga-samsiddhah     kalenatmanivindati.

Nie ma nic bardziej wzniosłego i czystego w tym świecie nad wiedzę transcendentalną. Wiedza taka jest dojrzałym owocem wszelkiego mistycyzmu. A kto osiągnął dojrzałość w praktyce służby oddania, z biegiem czasu zaczyna rozkoszować się tą wiedzą w sobie samym (Bg 4.38)

jnanena tu tadajnanam     yesamnaśitamatmanah
tesamaditya-vajjnanam     prakaśayatitat param

Kiedy jednak ktoś zostaje oświecony wiedzą, która niszczy niewiedzę, wtedy ona – wiedza – objawia mu wszystko, tak jak słońce oświetla wszystko podczas dnia (Bg 5.16).

W trakcie gdy wiedza wedyjska zostaje zatracona świat pogrąża się w chaosie, a w społeczeństwie ludzkim nie może zapanować pokój ani pomyślność. Wiedza wedyjska jest w pełni autoryzowana, a cytowanie jej czyni   wypowiedzi poprawnymi. W przeciwnym razie nasze słowa będą miały źródło w tworach umysłowych (Bhag 8.13.23).  Jeśli nie ma świadomości Krsny, wówczas wszelkie działanie filantropijne, polityczne czy społeczne, powoduje jedynie niewolę materialnej pracy oraz przyjmowanie różnego rodzaju ciał.

„Różnica pomiędzy darem Śri Caitanyi Mahaprabhu dla ludzkiego społeczeństwa a darem innych jest taka, że podczas gdy tzw. filantropi  czy działacze humanitarni sprawili pewną ulgę ludzkiemu społeczeństwu jeśli chodzi o ciało, to Śri Caitanya Mahaprabhu oferuje najlepsze środki do powrotu do domu, z powrotem do Boga, z miłością do Boga. Jeśli ktoś poważnie uczyni porównawcze studium obu tych darów, to jeśli jest w ogóle rozsądny, z pewnością przypisze największą zasługę Śri Caitanyi Mahaprabhu”. Arjuna zrozumiał ten punkt doskonale odrzucając swoje materialne koncepcje dobroczynności na rzecz czynności duchowych przez bezpośrednie wykonywanie poleceń Boga Najwyższej Osoby. Idea stania się żebrakiem lub pozostanie na polu walki nieuzbrojonym  wobec tych wyższych celów służby oddania jawi się jako...

Jeśli rzeczywiście pragniemy być szczęśliwi i widzieć innych szczęśliwych, to nie przez propagowanie np. „pacyfizmu” oraz„porozumienia bez przemocy”, ale propagowanie świadomości Krsny. Wszystko można zaangażować w służbę oddania, jednak nie własnowolnie (bez autoryzacji). W jakiś sposób wyrażamy aprobatęna zastosowanie pewnych środków celem zbliżenia osób do świadomości Krsny, ale kiedy stajemy się zwolennikami tych środków odchodząc od służby oddania, pojawiają się wątpliwości. 

 
Powrót >>>     
Udostępnij:
   
 
  komentarzy: 0     0   0  
 
Aby dodawać komentarz do artykułu musisz być zalogowany.
zaloguj.
 
 
 
OSTATNIE NA FORUM
Re: Indradyumna Swami
(27-03-2024 13:32:32)
 
KUPIĘ Śrimad Bhagavatam, Canta 01-07
(23-02-2024 13:12:45)
 
Re: Przemyslenia na temat Harinama Sankirtana
(31-01-2024 19:22:28)
 
Nie jesteśmy wegetarianami ani nie-wegetarianami
(19-01-2024 18:59:38)
 
Re: Świeckie Państwo?
(20-12-2023 21:38:05)
 
Vanaprastha
(19-12-2023 21:41:53)
 
Re: Stało się… Watykan oficjalnie dopuszcza błogosławienie par jednopłciowych
(18-12-2023 20:31:21)
 
 
LINKI
 
 
 
 
 
 
 
TAGI
Święte Imię   Kryszna Katha   Varnaśrama   Filozofia   Kryszna   Mahatma das   Krishna Kshetra Swami   Prawo karmy   Polityka   Monarchia   Homoseksualizm   Kobiety   Astrologia   Chrześcijaństwo   Aborcja   Trivikrama Swami   Prabhupada  
 
Copyright © 2016. All Rights Reserved.  Created by Future Project