Bhagavad-gita 7.9

punyo gandhah prthivyam ca
tejaś casmi vibhavasau
jivanam sarva-bhutesu
tapaś casmi tapasvisu

Ja jestem oryginalną wonią ziemi, Ja jestem ciepłem ognia, życiem wszystkiego co żyje, i Ja jestem pokutą wszystkich ascetów.

Objaśnienie A.C. Bhaktivedanty Swamiego Prabhupada:  "Punya" oznacza to, co nie uległo rozkładowi; "pupya" jest czymś oryginalnym. Wszystko w tym materialnym świecie ma pewną woń, aromat. Posiada ją kwiat, ziemia, woda, ogień, powietrze itd. Zapachem nieskalanym, oryginalnym i przenikającym wszystko jest Kryszna. Wszystko ma również określony, oryginalny smak i smak ten można zmienić, przez mieszaninę związków chemicznych. Więc wszystko, co oryginalne, ma pewien zapach i smak. "Vibhavasu" znaczy ogień. Bez ognia nie możemy uruchomić fabryk, nie możemy gotować itd. i tym ogniem jest Kryszna, ciepłem ognia jest Kryszna. Według medycyny wedyjskiej, niestrawność spowodowana jest niską temperaturą w żołądku, więc ogień potrzebny jest nawet do trawienia. Będąc świadomym Kryszny, zdajemy sobie sprawę z tego, że ziemia, woda, ogień i wszystkie czynne składniki, wszystkie związki chemiczne  i elementy materialne istnieją dzięki Krysznie. Od Kryszny zależy również długość ludzkiego życia. Dzięki łasce Kryszny człowiek może przedłużyć lub skrócić swoje życie. Świadomość Kryszny jest zatem aktywna w każdej sferze.

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Czytamy stwierdzenia Kryszny, odnoszące się do Jego obecności w tym materialnym świecie. Pierwszym punktem jest "bijam mam sarva-bhutanam". Prabhupad wyjaśnia, że jest tak wiele żywych istot - 8 400 000 gatunków życia. To bardzo wiele gatunków. Nawet współczesna nauka być może doliczyła się, jednej czwartej tego. Ale wiemy z literatury wedyjskiej, że taka jest ilość gatunków. Ogólnie podzielone są one na dwie główne kategorie: poruszające się i nieruchome. Wszystkie drzewa i rośliny, które zapuszczają korzenie w ziemię, są nieruchomymi żywymi istotami. Wszystko inne porusza się. Ale czy poruszają się, czy nie - są one żywe. Czasami słyszy się spekulacje, że tylko ludzkie istoty mają duszę. Powstaje wówczas pytanie; jak to się dzieje, że pies szczeka, albo  jak to się dzieje, że krowa muczy? Jak to się dzieje? Innymi słowy, jak to jest, że wszystkie rośliny  i zwierzęta są żywe? Co każe nam myśleć, że ludzkie istoty posiadają duszę, zaś niższe gatunki jej nie mają, nie mają uczuć? To jest po prostu spekulacja!. Wszystkie istoty są żywe, a słowo "żywe" oznacza, że mają dusze. Lecz to stwierdzenie również nie o jest całkiem dokładne. To nie jest tak, że jesteśmy tym ciałem i mamy duszę, ale raczej - jesteśmy duszą i mamy to materialne ciało. Jest to powszechnym błędem mniej inteligentnych ludzi, którzy myślą, że są tym ciałem i mają duszę. Ale to, co jest żywe jest również wieczne. Znajdujemy to także tutaj :

"bijam mam sarva-bhutanam viddhi partha sanatanam   buddhir buddhimatam asmi tejas tejasvinam aham".

"Sanatanam" znaczy "wieczny". Każda żywa istota jest wieczną iskrą duchową, bez początku i bez końca. Jak możemy to zrozumieć? Wszystkie żywe istoty stwarzane są przez Najwyższą Osobę Boga. A stwarzanie znaczy "zapoczątkowywanie". "Zapoczątkowywanie" oznacza, że był taki czas, kiedy to, co istnieje nie istniało.

Jest to jedna z niepojętych cech żywych istot - nie mają początku,  a zarazem są stworzone przez Najwyższą Osobę Boga. Dlatego mówimy, że jesteśmy integralnymi cząstkami Najwyższej Osoby Boga. A jak cytuje Śrila Prabhupad w znaczeniu: "Nityo nityanam cetanas cetananam", jest tyle wiecznych istot - "nitya" znaczy "wieczny"; "nityanam", to liczba mnoga - a wśród tych niezliczonych, wiecznych istot jest jedna, wieczna żywa istota, która jest Najwyższa. "Cetanas cetananam" - i wszystkie one, co jest cechą charakterystyczną każdej żywej istoty, posiadają "cetanah" - siłę życiową, albo świadomość. Robiono eksperymenty na roślinach. Odkrywano, że również one posiadają świadomość i uczucia.

Pewna kobieta chciała sprawdzić czy to, w jaki sposób odnosi się do roślin, w pewien sposób determinuje ich wzrost. Tak więc, kiedy mówiła do nich bardzo łagodnie lub śpiewała im, to pięknie rosły. Miała też inne rośliny, do których mówiła w sposób ostry, i one tak pięknie nie wzrastały. Przeprowadzono również doświadczenia z mierzeniem prądów elektrycznych - badacze sprawdzali w ten sposób reakcje roślin i zauważyli, że Jeśli ktoś zbliża się do rośliny z nożyczkami, to odpowiada ona czymś, co można odczytać jako strach, więc cechą charakterystyczną żywej istoty jest to, że istnieje w niej świadomość. A świadomość oznacza, że istnieje odczuwanie; uczucie strachu, uczucie afektu - istnieje tyle uczuć... Jest taka materialna teoria, która twierdzi, że osobowość nie jest niczym więcej, jak tylko zbiorem wrażeń; z biegiem życia otrzymujemy wiele wrażeń zmysłowych, które składają się na osobowość.

Wówczas pojawia się problem: jak to się dzieje i czym jest to, co łączy te wrażenia ze sobą? Jest tak wiele wrażeń, ale dlaczego miałyby łączyć się ze sobą i tworzyć coś takiego jak osobowość? Jak to się dzieje, że ty masz poczucie siebie, a ja mam poczucie własnej osoby? Dlaczego nie jest tak, że wszelkiego rodzaju wrażenia po prostu krążą w powietrzu?

Naukowcy mówią: "Cóż, dzieje się tak z powodu pamięci". Dobrze, a czym Jest ta pamięć? Dlaczego miałoby istnieć coś, co zwie się pamięcią? Czym jest pamiętanie? Albo, kto pamięta? Gdyż  w rzeczywistości przedmioty nie posiadają pamięci; to osoby pamiętają. Wtedy naukowcy mogliby odpowiedzieć: "W mózgu jest wiele wrażeń fizycznych i chemicznych".

Wobec tego jak to się dzieje; że mogę pamiętać pewne rzeczy dłużej niż siedem lat?

- "Dlatego, ponieważ wszystkie komórki ciała podlegają nieustannej wymianie. Określone komórki pamięciowo przekazują informacje nowym komórkom pamięciowym, w ten sposób przesyłając pamięć".

O.K. (śmiech). W takim razie jak to wytłumaczyć, że potrafię natychmiast rozpoznać osobę, której nie widziałem od dziesięciu lat?

Jest to jedna z funkcji mózgu, z której wyjaśnieniem naukowcy mają trudności. A to tylko jedna z wielu, wielu funkcji ludzkich żywych istot, cóż dopiero mówić o innych żywych istotach.

Jak długo naukowcy mają do czynienia z takimi żywymi istotami jak zwierzęta, wyjaśniają wiele ich funkcji życiowych jako instynkt. Instynkt, to bardzo wygodne słowo. Ono nic nie znaczy. Jakie to słowo ma znaczenie? Co wyjaśnia? Nikt tak naprawdę nie wie. Tym słowem tłumaczy się tyle zadziwiających zachowań zwierząt.

Kiedy byłem młody i mieszkałem w Kalifornii, to poszedłem kiedyś w pewne miejsce.  Był tam klasztor nad morzem i był taki jeden dzień na wiosnę, kiedy przylatywały tam wszystkie jaskółki powracające do swoich domów. Można było być pewnym, że co roku, w tym określonym dniu, będą wracały do tego klasztoru. Dzięki temu stały się sławne i wielu ludzi, tłumy ludzi przychodziły tam i czekały, by ujrzeć setki powracających jaskółek. Skąd one czerpały tę informację, że dzisiaj jest, na przykład 23-ci miesiąca, czy jakiś inny dzień, w którym miałyby powrócić?

Żywe Istoty posiadają świadomość, świadomość z kolei pociąga za sobą następną rzecz - inteligencję. "Buddhir buddhimatām asmi" - to jest kolejna linijka tego wersetu. Każda żywa istota wykazuje pewien stopień inteligencji. Ci którzy przejawiają duży jej potencjał, są w tym świecie szanowani przyznaje się im nagrody Nobla etc. Śrila Prabhupad mawiał - podając jako przykład Alberta Einsteina - "Jeśli jest on inteligentny, to dlaczego nie stworzy takiego mózgu, jaki sam posiada?" Innymi słowy, dlaczego nie oddać zasługi tej osobie, która stworzyła jego mózg? Jest to jedna z rzeczy, którą najbardziej krytykujemy w nowoczesnej nauce - naukowcy nie przypisują zasługi temu, komu się ona należy. Nie są  w stanie rozpoznać największego naukowca - Kryszny. Kryszna mówi, że gdziekolwiek widzimy jakąś inteligencję, to skąd ona pochodzi?' Pochodzi ona od Kryszny. Kryszna mówi w 15 rozdziale Bhagavad-gity:

"sarvasya caham hrdi sannivisyo /mattoh smrtir jnanam apohanam ca"

On daje inteligencję każdej żywej istocie wewnątrz jej serca. On daje wiedzę, pamięć i On poznała żywej istocie zapominać. Wracając do wersetu zacytowanego z Katha Upanisad: "eko bahunam yo vidadhati kaman" - to Jest funkcja Najwyższej Wiecznej Istoty w relacji do wszystkich innych, wiecznych istot. "'Eko" oznacza "jeden", "bahuni" znaczy "wiele". "Yo vidadhati" - "yadhati" znaczy "dawać". Więc co daje Kryszna? On daje wszystko. "Kaman" - czegokolwiek pragnie żywa istota, Kryszna jej tego dostarcza. A teraz następna część tego wersetu, która nie została tutaj zacytowana, mówi: "tam atma-stham ye 'nupaśyanti dhiras tesam śantih śaśvati netaresam". Osoba, która jest "dhira" - zrównoważona albo wierna, może ten fakt zrozumieć. I dlatego

"tam atma-stham ye 'nupaśyanti dhiras tesam śantih śaśvati netaresam."             

- może osiągnąć spokój. To, że jesteśmy wieczni, że Kryszna także jest wieczny  i że dostarcza nam wszystkiego, czego potrzebujemy, powinno być efektem zrozumienia filozofii świadomości Kryszny. Bardzo prosta kwestia, ale nikt jej nie rozumie i dlatego wszyscy owładnięci są niepokojem. Dlatego też każdy bardzo ciężko pracuje aby się utrzymać i nie widzi, że Kryszna już i tak utrzymuje wszystkie żywe istoty  we wszechświecie. Ostatnia wzmianka, którą robi Kryszna w tym wersecie, to "tejas tejasvinam aham" - On jest męstwem wszystkich potężnych ludzi. I to powinno być odróżnione od innego zdania, które Kryszna wypowiada w następnym wersecie: "balam balavatam caham" -  jest On siłą mocnych. Jaka jest różnica pomiędzy siłą a męstwem? Widzimy, że są różne rodzaje siły. Weźmy na przykład potężnego polityka - nie chodzi o Jego siłę fizyczną - może on wypowiedzieć zdanie, które zmieni życie milionów ludzi. Może być dobrym aktorem. Ostatnio w Ameryce wybieramy na przywódców ludzi, którzy są dobrymi aktorami filmowymi (śmiech). Dotyczy to również współczesnych Indii - niektórzy z polityków w południowych Indiach są wyjątkowo dobrymi aktorami. Słowo "potęga" możemy tłumaczyć inaczej jako "wpływ" - dana osoba może mieć wielki wpływ na innych ludzi. Więc ten wpływ, ta moc wpływu, to jest - jak mówi Kryszna: "tejas tejasvinam aham" - "coś, co pochodzi ode Mnie". Kryszna jest najbardziej wpływowy. Wpływa On na życie każdego pod każdym względem. Pod Jego wpływem żyjemy, pod Jego wpływem traciny życie, ale co najważniejsze, pod Jego wpływem możemy stać się świadomi Kryszny. To jest łaska Kryszny. Dzięki Jego łasce możemy ulec temu wpływowi tak, że porzucimy materialne koncepcje życia i będziemy mogli wrócić do naszej konstytucjonalnej pozycji służenia Krysznie. Kryszna jest tym, który jest najbardziej inteligentny. Dzięki łasce Kryszny jesteśmy zaopatrywani w duchową inteligencję, bez której nie można zrozumieć Najwyższej Osoby Boga, Kryszny.

To jest definicja inteligencji: widzenie rzeczy we właściwej perspektywie. A widzenie wszystkiego we właściwej perspektywie oznacza widzenie tego, jaki jest rzeczywisty cel życia. A jaki jest cel życia? Jeśli wyjdziemy na ulicę, na przykład w Warszawie, i będziemy pytać ludzi jaki jest prawdziwy cel życia, to większość z nich spojrzy na nas tak, jakby chciała zapytać: "Coś z tobą nie w porządku? Co to za pytanie?". Ale dzięki inteligencji duchowej można zrozumieć, że jest to ważne pytanie. A następnie, dzięki niej , można osiągnąć ten cel. W ten sposób możemy zrozumieć obecność Kryszny w tym materialnym świecie.                            

Tak jak dyskutowaliśmy wczoraj, wszystkie te wersety mają na celu to, byśmy mogli zrozumieć, że nie trudno jest pamiętać o Krysznie. Trudno Jest pamiętać o Krysznie tylko wtedy, gdy chcemy uczynić to trudnym. Ale my tego nic chcemy, prawda? I dlatego to nie jest trudne. Po prostu słuchamy tego, co mówi Kryszna i pamiętamy. Słuchanie, następnie pamiętanie, intonowanie i powtarzanie. Intonowanie i powtarzanie tego, co mówi Kryszna. Ważną rzeczą jest, aby słuchając słów Kryszny zastanawiać się , w jaki sposób przekazać potem innym to, co On mówi i co mówią o Krysznie inni bhaktowie. To właśnie jest to, o czym powinniśmy pamiętać. Pamiętanie oznacza powtarzanie. Wszyscy wiemy ile bezużytecznych wiadomości wtłoczono nam do głów w szkole. Czy może w polskich szkołach przekazują same wartościowe informacje? Nie, dano nam same bezsensowne informacje, któro szybko zapomnieliśmy. Tak? Na szczęście zapominamy. Ale te informacje, które daje Kryszna w Bhagavad-gicie, chcemy zapamiętać. Najlepszym sposobem na zapamiętanie ich jest zastanawianie się podczas kiedy czytamy lub słuchamy - w jaki sposób możemy je powtórzyć, komu możemy je powtórzyć, w jakim kontekście i jak sformułować idee prezentowane przez Krysznę - tzn. jak możemy przekonać innych do świadomości Kryszny. I gdy kultywujemy ten sposób myślenia: "jak mogę dawać świadomość Kryszny innym?", wówczas Kryszna daje nam wiele możliwości. A kiedy otrzymujemy szansę dawania Kryszny innym, życie staje się bardzo szczęśliwe. Tutaj zakończę. Czy są jakieś pytania?

Pytanie: Powiedziałeś, że inteligencja musi nam zostać dana przez Krysznę. My jej nie mamy. Więc jeśli nie mieliśmy żadnej inteligencji będąc przy Krysznie, to się nie dziwię, że Kryszna zesłał nas tutaj, do świata
materialnego.

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Gdzieś się zgubiłem. Dziwisz się, że zostaliśmy zesłani do świata materialnego?

Tłumacz: On się nie dziwi, bo myśli, że kiedy byliśmy z Kryszną w świecie duchowym, to nie posiadaliśmy żadnej inteligencji, ponieważ musimy ją dopiero od Niego otrzymać.

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: W porządku. Interesujące (śmiech). Czy jeszcze coś?

Osoba pytająca: Nie, to wszystko, (śmiech)

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: O.K. Trudne jest to dzisiejsze Ekadasi. (śmiech)

Pytanie: Jak możemy zrozumieć działanie żywej istoty jako iskry duchowej, podczas gdy nadal jesteśmy w świecie materialnym? Bo powiedziane jest, że w rzeczywistości to nie my działamy, lecz działają trzy siły natury materialnej. A z drugiej strony iskra duchowa jest stale aktywna.

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Tak, to istotnie interesujące pytanie, gdyż wydaje się - wydaje się - że jest tu, w Bhagavad-gicie, sprzeczność.  Z jednej strony Kryszna mówi, że jeśli ktoś myśli, iż jest sprawcą działania, to jest głupcem - mudha, a z drugiej strony Kryszna mówi, że żywa istota jest kartha - sprawcą. Kluczem do zrozumienia tego jest zdanie wypowiedziane przez Krysznę do Ardżuny: "nimita matram bhava" - "Powinieneś stać się Moim narzędziem". Jeśli ktoś zgadza się podporządkować Krysznie, to staje się narzędziem Kryszny, jego instrumentem. Działa w sposób wolny, a jego uczynki mają znaczenie. Zaś działania nie wykonywane pod kierunkiem Kryszny, nie mają żadnego znaczenia, są całkowicie zdeterminowane przez trzy siły natury.

Kryszna powiedział Ardżunie pod koniec Bhagavad-gity : "Teraz masz wybór: możesz działać zgodnie z Moimi wskazówkami, albo możesz nie działać zgodnie z nimi, ale w każdym przypadku będziesz postępował zgodnie ze swoją naturą - jako kszatriya". Co chciał zrobić Ardżuna? Chciał zrezygnować z walki, udać się do lasu i zostać braminem. Więc Kryszna powiedział mu: "Zapomnij  o tym. Nawet jeśli udasz się do lasu, działasz jako kszatriya". Co znaczy, że prawdopodobnie skończyłby walcząc z jakimiś demonami, by ochraniać mędrców w lesie lub coś  w tym rodzaju. A druga możliwość jest taka, że stałby się pewnego rodzaju bandytą leśnym stwarzającym problemy innym - taki typ leśnego terrorysty. Na przykładzie Ardżuny możemy sobie uzmysłowić że jest on kszatriyą, ale jako kszatriya może działać pod wpływem trzech gun natury materialnej: dobroci, pasji i ignorancji. Może też działać w sposób transcendentalny.

W każdym przypadku żywa istota ma wybór: może wznieść się albo może się zdegradować. I ten fakt, że żywa istota posiada wolność, wskazuje, że cel Wed jest pełen znaczenia. Każdy ma wolność. Każdy posiada możliwość naniesienia się przez przestrzeganie zaleceń wedyjskich, jak i możliwość zdegradowania się przez odrzucenie ich. Jest nieprawdą, jeśli ktoś twierdzi: "Jestem całkowicie bezradny, ponieważ tak czy tak, wszystko jest zdeterminowane przez trzy siły natury materialnej.  Nie mogę zrobić nic dla swojego własnego dobra". Pod wpływem trzech sił natury otrzymujemy określony typ ciała, które jest pojazdem, które wiezie nas przez to życie. Hridayananda Goswani podaje wspaniały przykład: kupujesz bilet na lot do Indii, wchodzisz do samolotu, zamykają się drzwi; jest już po starcie i jest tylko jeden kierunek - New Delhi. Ale podczas lotu, który trwa około ośmiu godzin, możesz robić tyle rzeczy; możesz czytać Bhagavad-gitę. Albo na niektórych liniach jest kino, możesz oglądać filmy. Filmy są zawsze głupie, więc oglądanie ich jest stratą czasu. Na pokładzie może być również jakiś przestępca, który chce uprowadzić samolot. A co się stanie jeżeli ta próba się nie powiedzie? Jeżeli samolot wyląduje w New Delhi? Zadziała system bezpieczeństwa - przestępca zostanie natychmiast aresztowany. W czasie tego lotu on zmienił swoją karmę i będzie odbierał reakcje, tak wiele cierpień. Lecz jeśli w samolocie lecącym do New Delhi czytasz Bhagavad-gitę, to wówczas, po wylądowaniu możesz bardzo spokojnie wsiąść do autobusu i pojechać do Vrndavan. O.K.?

Pytanie: Jest powiedziane, że żywa istota działa pod wpływem trzech sił natury materialnej. Kiedy, w którym momencie ten wpływ ustaje?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Jak tylko całkowicie podporządkujesz się Krysznie. Bg. 14.23:

mam ca yo 'vyabhicarena bhakti-yogena sevate    sa gunan samatityaitan brahma-bhuyaya kalpate

Gdy jesteś całkowicie zaangażowany w służbę oddania - " vyabhicarena bhakti" oznacza "całkowicie oddany Krysznie. "Sa gunan" - "te guny" ; "samatityaitan" - znaczy "całkowicie": wówczas całkowicie przezwyciężysz te siły natury materialnej. Więc co robić? Intonuj:

Hare Kryszna Hare Kryszna Kryszna Kryszna  Hare Hare  Hare Rama Hare Rama Rama Rama Hare Hare

Ee, ale to jest zbyt łatwe (śmiech).

Pytanie: Chciałbym zapytać o pozycje  mahadżanów. Czy oni pełnią funkcję chwilową, tak jak Brahma, czy dożywotnią?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Słowo "mahajana" znaczy "wielka osobowość". Wymienionych jest dwunastu mahadżanów, włączając w to Pana Śiwę, Pana Brahmę, Kapilę... kogo jeszcze? Kto pamięta mahadżanów?

Bhaktowie: Bhisma, Yamaradża...

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Tak, mówi się i o Yamaradży ; jest to opisane w VI Canto. Jednym z nich jest także Sukadeva Goswami.

Bhaktowie: Manu, Prahlad, Kumarowie...

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Manu, Prahlad, Kumarowie, tak.

Bhaktowie: Janaka...

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Tak, Janaka... Więc pytasz mnie, czy ta pozycja jest taka sama jak pozycja Pana Brahmy?

Pytanie: Tak, bo pozycja Brahmy jest tymczasowa i jest ona przydzielana
pewnym wzniosłym duszom. Czy tak samo jest z pozycją mahadżanów? Czy jest się "mahajana" przez jakiś określony czas? Czy liczba mahajanów zwiększa się albo zmniejsza?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: W rzeczywistości jest ich więcej niż dwunastu. W Caitanya-Caritamricie Prabhupad mówi, że mahadżanem jest Rupa Goswami,             i że jest nimi sześciu Goswamich. Mówi też, że są różne rodzaje mahadżanów dla określonych rodzajów ludzi. Wspomina, że demony również posiadają swoich mahadżanów: Hiranyakasipu (śmiech), Hiranyaksa... Mówi, że karmici i pracujący dla rezultatów także mają swoich mahadżanów.

W tym znaczeniu, termin "mahajana" jest ogólnym terminem takim jak "aczarja" - ten, który daje przykład.

Nasi aczarjowie są wielkimi mahadżanami, których naśladujemy; są Waisznawami, duszami wyzwolonymi. Prahlad Maharadż, Narada Muni - to dusze wyzwolone. Innymi słowy, Pan Brahma może mieć pewną tymczasową pozycję - Pana Brahmy. Ale jest on także osobą i ta osoba, mamy to szczęście, że nasz Pan Brahma jest bhaktą, jest Waisznawą, lecz nie tylko Waisznawą - jest również mahadżanem i do tego przywódcą naszej sampradayi. W porządku?

Pytanie: Tak, ale czy dlatego są oni nazywani świętymi ojcami - Śrila Prabhupad wspomina, że są naszymi mistrzami duchowymi - że ich życie jest dla nas przykładem, czy dlatego, że ciągle nauczają?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Narada Muni ciągle naucza. Mahadżanowie nie mają dla siebie "wolnych dni". Oni zawsze żyją; zawsze gdzieś są, ale nie wiemy gdzie. Dlaczego? Mówi się, że Srila Vyasadeva cały czas jest gdzieś w Himalajach. Madhvacarya poszedł go odwiedzić i został jego uczniem. Są inni - Markandeya Rsi, będący stale gdzieś w pobliżu, i Paraśurama, który także jest gdzieś blisko. Więc " mahajano yena gatah sa panthah". Oni wszyscy wytyczają ścieżkę religii.

Pytanie: Dlaczego czynności służby oddania akurat w Ekadasi mają taką szczególną moc?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Ekadasi jest bardzo pomyślnym dniem dla służby oddania. Możemy to zrozumieć mówiąc nawet materialistycznym językiem: zmniejszając aktywność ciała poprzez zmniejszenie ilości przyjmowanego pokarmu sprawiamy, że nasz umysł się uspokaja. Dlatego jest to dobry dzień na pamiętanie o Krysznie.

Pytanie: Ale dlaczego akurat konkretnie ten dzień? Czy można to wytłumaczyć tylko i wyłącznie ze względu na obliczenia astrologiczne?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Nie wiem jakie jest techniczne wyjaśnienie, dlaczego jest on pomyślny. Ale to Pan Wisznu ogłosił, iż tego szczególnego dnia bhaktowie mogą zostać wyzwoleni od grzesznych czynności. Dlatego papa-purusa - uosobienie grzesznych czynności - nie mając dokąd iść  w Ekadasi, poskarżył się Panu Wisznu: "Dokąd mogę pójść w Ekadasi?" A Pan Wisznu odparł : "Możesz przebywać w ziarnach". Dlatego  w Ekadasi nie spożywamy ziarna, gdyż jest to niczym jedzenie grzechu.

Pytanie: Pewien polski bhakta powiedział, że życie po śmierci jest dla tych, którzy umierają za życia. Dlaczego tak jest?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Czy możesz to powtórzyć? 

Tłumacz: Że życie pośmierci jest dla tych, którzy umierają za życia.

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Którzy umierają za życia? Cóż to jest ładne, to taki poetycki sposób... Bob Dylan powiedział coś podobnego: "Ci którzy nie są zajęci życiem, zajęci są umieraniem". Co mogę odpowiedzieć? Kto to powiedział? Czy był to anonimowy polski bhakta?

Osoba pytająca: Edward Stachura. (śmiech)

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Edward Stachura... O, to nie jest Waisznawa. (śmiech)

Bhaktivinod Thakur powiedział to o wiele lepiej. Jeśli potrafię sobie przypomnieć:

"Myli się. ten, kto sądzi, że Waisznawowie umierają, gdyż Waisznawowie umierają aby żyć".

Ale to jeszcze nic zupełnie tak: "Myli się ten, kto myśli, że Waisznawowie umierają, ponieważ żyją oni nadal w dźwięku". To jest tak. "Waisznawa żyje nadal w dźwięku. Waisznawowie umierają aby żyć, i żyjąc szerzą Święte Imię". To jest epitafium, które Bhaktivinoda Thakur wypisał na nagrobku samadhi Haridasa Thakura. Prawdą jest też twierdzenie przeciwne: "Karmita żyje, aby umrzeć", (śmiech). Innymi słowy, marnuje czas nie przygotowując się do wiecznego życia.  A przyczyna jest taka, że zamiast być "brahmana", co oznacza "tego. który ma szeroki umysł, który jest mahatmą", jest "krpana" – skąpcem.

Jeszcze jedno pytanie...

Pytanie: Mówi się, że Ekadasi jest niepomyślnym dniem dla podejmowania decyzji. A co z decyzjami, które dotyczą służby oddania albo ścieżki postępu duchowego?

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: jakie decyzje chcesz podjąć?

Bhaktinka: : Już podjęłam.

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: Czy już podjęłaś decyzję? Wobec tego, czy była dobra?

Bhaktinka: Jeszcze nie wiem.

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: "Jeszcze nie wiem". Miejmy nadzieję na najlepsze. Czy podejmowanie decyzji w Ekadasi jest dobre czy nie? Nigdy nie słyszałem nic na temat, żeby podejmowanie decyzji w ekadasi było niewskazane. Nie, to miało być ostatnie pytanie. Myślę, że teraz przez parę minut powinniśmy intonować Hare Kryszna, co o tym sądzicie?

Bhaktowie: Tak, tak!

Śrila Krishna Kshetra Prabhu: W porządku. Śrila Prabhupad, ki! Jay!