12.03.1996r, Bhagavad-Gita 15.1-4

Świat duchowy jest tutaj…

Prawdziwej formy tego drzewa nie można dostrzec w tym świecie. Nikt nie może zrozumieć, gdzie się ono kończy i gdzie zaczyna, czy też gdzie jest jego podstawa. Ale z całą determinacją należy ściąć to mocno zakorzenione drzewo narzędziem, którym jest brak przywiązania. Następnie zaś należy odszukać to miejsce, z którego – raz tam dotarłszy – nigdy już się nie powraca, i tam podporządkować się Najwyższej Osobie Boga, od którego wszystko się zaczęło, i z którego wszystko emanuje od niepamiętnego czasu.”

W tej części Bhagavad-gity Kryszna porównuje świat materialny do drzewa odwróconego korzeniami do góry. Śrila Prabhupad daje takie porównanie- przypuśćmy, że jesteśmy na brzegu jeziora i możemy zobaczyć odbicie drzewa w wodzie. Widzimy, że korzenie tego drzewa są w górze. Taki jest stan świata materialnego- przyjmujemy go za rzeczywistość, mimo iż jest to tylko odbicie. Albo jest też inna analogia- osoby, która śni. Kiedy śpisz, może ci się śnić tygrys biegnący za tobą i we śnie może ci się to wydawać bardzo rzeczywiste. Serce będzie bić bardzo szybko, mogą się ruszać oczy, czy nawet w tym śnie możesz ruszać nogami. Pod pewnym względem jest to więc coś rzeczywistego, ale nadal nazywamy to snem, ponieważ nie ma żadnego tygrysa, który biegnie za tobą, a kiedy się budzisz, widzisz, że leżysz bezpiecznie w łóżku. Podobnie to, czego doświadczamy, jest takim samym snem na jawie. I kiedy budzimy się z tego snu, znajdujemy się na swojej oryginalnej pozycji- pozycji świadomości Kryszny.

         Kryszna poucza nas po to, abyśmy obudzili się z tego fałszywego stanu. Fałsz polega na tym, iż utożsamiamy marzenie senne z rzeczywistością. Stąd też tutaj dostajemy radę, abyśmy nauczyli się braku przywiązania do materialnego otoczenia. My nie zaprzeczamy temu, że materialne elementy funkcjonują i działają na nas. Ale snem jest poczucie, że ja jestem kontrolerem, podmiotem radości, właścicielem... Właśnie z powodu błędnego utożsamiania się pozostajemy w tym przypominającym sen stanie, narodziny po narodzinach. Dlatego Pan lub reprezentujący Go aczarya przychodzi, aby nas obudzić. Jiv jago jiv jago- mówi Bhaktivinod, obudź się, nie śpij na kolanach mayi. A kiedy się budzimy, dostrzegamy rzeczywistość. Co jest rzeczywistością? Kryszna i świat duchowy.

Świat duchowy jest tutaj, my go jednak nie możemy zobaczyć będąc w tym podobnym do snu stanie. Rupa Gosvami mówi, że kiedy intonuje Kryszna, to widzi, że naprawdę w tym imieniu jest Kryszna; nie tylko imię, ale i forma, parafernalia. Dźwięk- oto sposób na przebudzenie się, dzięki przyjęciu pozytywnej duchowej czynności. Na przykład dzisiejszego wieczoru dużo intonowaliśmy i to przywiedzie nas bliżej rzeczywistości. Poprzez rozmawianie o filozofii stopniowo przebudzimy się ze swej drzemki. W innym przypadku, kiedy na przykład oglądamy telewizję czy zajmujemy się innymi materialnymi czynnościami, wówczas coraz bardziej wikłamy się w świecie materialnym. Miliony, a może nawet setki milionów ludzi ogląda w tym momencie telewizję, jakieś fantazje, przedstawienia a energia materialna zwodzi ich coraz bardziej i bardziej. Jeśli jednak poprosimy ich aby wyłączyli telewizor, przyszli i zaśpiewali z nami Hare Kryszna, posiedzieli z nami, wtedy oni mówią: "nie, to jest moje życie, moja przyjemność". Przywiązują się więc do swojego snu i bardzo trudno jest im się obudzić. Mimo wszystko aczarya z powodu miłosierdzia zadaje sobie trud, aby podnieść takie upadłe dusze, ponieważ on sam dzięki łasce mistrza duchowego zapoznał się z prawdą, więc teraz chce każdemu dać Krysznę. Naszym zadaniem jest pomóc takiemu aczaryi jak Śrila Prabhupad w jego misji budzenia śpiących dusz. Dlatego też podejmujemy kłopot zbliżania się do innych, by dać im świadomą Kryszny literaturę, jest to naszym obowiązkiem. Żeby jednak być efektywnym trzeba wpierw samemu odwiązać się od materialnych uzależnień i przywiązać się do Kryszny. Stąd też pierwszym naszym obowiązkiem jest ścisłe przestrzeganie sadhana-bhakti, dzięki czemu stopniowo rozwiniemy przywiązanie do Kryszny. Śrila Prabhupad mówi, że należy się podporządkować, to zaś można osiągnąć przez słuchanie, intonowanie itd. Cała rzecz polega więc na podporządkowaniu się, a będzie ono możliwe o ile bardzo poważnie podejdziemy do słuchania i intonowania.

         Wszystko leży w naszych rękach, od naszej słodkiej woli zależy czy chcemy poważnie podążać za tym procesem czy nie. Nikt nie może powiedzieć: ja nie mogę zostać bhaktą z powodu okoliczności. Zależy to od naszego pragnienia. Jeśli szczerze pragniemy stać się wielbicielem Kryszny nic nie będzie w stanie nas powstrzymać. Będziemy w stanie być cierpliwi i tolerować tak wiele rzeczy. Ale nie możemy powiedzieć: cóż mogę zrobić, mam taką karmę, że nie mogę tego podjąć.

         Karma nie ma nic wspólnego z życiem duchowym. Działa ona na płaszczyźnie materialnej. Platforma duchowa należy do zupełnie innej kategorii. Nie można pozwolić umysłowi, żeby nas zwiódł i odciągnął od tego procesu. Prahlad Maharadża z powodu karmy znajdował się w okropnej sytuacji- w otoczeniu demonów, które zawsze chciały przeszkodzić mu w służbie oddania, lecz oczywiście nie było to możliwe. Innym przykładem jest Jezus Chrystus, który został ukrzyżowany, ale nadal pamiętał o Bogu Pod pewnymi względami można powiedzieć, że miał on złą karmę, spójrzcie jak był traktowany, lecz nie przerwał służby oddania. Podobnie my- możemy napotkać wiele przeszkód, ale mogą się one stać kamieniami milowymi sukcesu, zamiast przeszkodami. 

Studiujcie literaturę, żeby nauczyć się braku przywiązania, a wasza przyszłość będzie świetlana. Bądźcie entuzjastyczni intonując Święte Imię, a wówczas osiągniecie wyższy smak i porzucicie materialne przywiązania. Jakieś pytania? Czy tak trudno to zrozumieć? Czasem jednak ciężko jest regularnie tego przestrzegać w życiu. Dlatego to ISKCON jest tak cenny, ponieważ daje szansę na praktyczne podążanie procesem w towarzystwie, a wówczas staje się to bardzo łatwe. W grupie łatwiej odczuć efekty intonowania, jeśli zaś będziemy osamotnieni, będzie nas kusiło, żeby oglądać telewizję. Gdybyśmy byli sami w pokoju i zawsze mielibyśmy pod ręką jakieś czasopisma i telewizję to co robilibyśmy dzisiaj wieczorem? Ponieważ jednak przybył Śrila Prabhupad i dał nam Śri Śri Gaura Nitay i to towarzystwo, będzie nam łatwo podjąć proces duchowy. Kevala ananda kanda... po prostu bądź radosny, jedz prasadam, tańcz i śpiewaj. Proszę, kontynuujcie w ten sposób, a wasza przyszłość będzie bardzo jasna. Hare Kryszna.

Pytanie: Mamy przykłady nie tylko bhaktów, którzy w pełni pokonali takie przeszkody, ale i takich, którzy w ogóle nie mieli takich problemów jak...(niezrozumiałe: coś o wzniesieniu się w poprzednim życiu i ponownym upadku)

Odpowiedź: To prawda. Czasami jest jakieś zmaganie się, nie mówię, że proces jest bardzo prosty. Są pewne przeszkody, ale jeśli będziesz zdeterminowany, pokonasz je, tak jak Bilvamangala Thakura, który miał tyle przeszkód.

Pytanie: Jeśli jakiś bhakta podda się hipnozie i cofnie do poprzedniego życia, to jaka to ma wartość?

Odpowiedź: To nie ma żadnej wartości.

Pytanie: Ale czy może być rzeczywiste?

Odpowiedź: Może być rzeczywiste, ale jaką ma wartość? Innymi słowy, to życie jest snem i możesz pamiętać sen z poprzedniej nocy. I jaki z tego pożytek? Była jeszcze poprzednia noc i ją też możesz pamiętać. To ciągnie się od czasów niepamiętnych. Miliony, miliony snów, czy chcesz je znowu śnić? Nie, chcesz się obudzić ze snu i powrócić do rzeczywistości. Dlatego my nie uważamy tych rzeczy za istotne.

Pytanie: A Narada Muni?

Odpowiedź: Narada Muni pamięta poprzednie życie, ponieważ zobaczył wtedy Krysznę, co było dla niego korzystne i jest też korzystne dla nas jako przykład. Wspomina, że w poprzednim życiu spożywał resztki pożywienia od świętych osób i dlatego oczyścił się. Miało to wartość w tym sensie, że w poprzednim życiu był wielbicielem. Zaś jaki może być pożytek, jeśli będziesz pamiętać, że byłeś karmitą w poprzednim życiu i robiłeś jakieś nonsensy? Chyba, że pomoże ci to rozwinąć wiarę w istnienie transmigracji duszy, w tym sensie może to być pożyteczne. Ale my nie potrzebujemy tego typu procesu, aby uwierzyć w naukę o wędrówce dusz. Kryszna nam ją wyjaśnia, a my przyjmujemy Krysznę za autorytet. Nie musimy robić badań czy to prawda czy nie. Wierzymy, że mieliśmy poprzednie życie (dalej nagranie jest niewyraźne).