Drodzy bhaktowie i przyjaciele MTŚK-a

Przyjmijcie nasze pokorne pokłony. Wszelka chwała Śrila Prabhupadzie.

Poniżej znajdziecie dwuczęściowy dokument przedstawiony przez Radę MTŚK-a (GBC), a ten list to krótkie wyjaśnienie wydarzeń prowadzących do napisania i publikacji tego dokumentu.

Część pierwsza, „Rozmowy Śrila Prabhupada z HH Narajanem Maharadżem: Wrindawana, 08/10/1977”, składa się z transkrypcji zapisu audio z tej rozmowy, zachowanej w Archiwum BBT. W przeważającej części rozmowa ta odbywała się w języku bengali. Niniejsza praca przedstawia warstwę oryginalną (zarówno zapis w bengali i angielską transliterację) oraz tłumaczenie każdej wypowiedzi. [niniejsze tłumaczenie pomija tekst w bengali i jego angielską transliterację - tłum].

Część druga, zatytułowana „Ostatnia rozmowa”, zawiera staranną analizę zawartości i znaczenia tej rozmowy. Analiza ta uwzględnia stwierdzenia Narajana Maharadża dotyczące tej rozmowy, bada ją w kontekście historycznym oraz ocenia wagę jej wyników dla przyszłych relacji między GBC i Narajanem Maharadżem, pomiędzy MTŚK-a i własnym ruchem Maharadża.

Jak wielu z was wie, pewni starsi członkowie GBC zostali wysłani na spotkanie z HH Narajanem Maharadżem, które odbyło się w październiku 2009. GBC chciało tego spotkania głównie po to, by osobiście przeprosić Narajana Maharadża za niedopatrzenie ze strony GBC z 1995 roku, kiedy nie skontaktowało się z nim we właściwy sposób i we właściwym czasie w sprawie ustanowionych wtedy zasad określających przyjmowanie siksza [nauk] oraz kontaktowanie się członków MTŚK-a poza Towarzystwem. Zasady te bezpośrednio dotyczyły oczywiście Narajana Maharadża.

Podczas owego październikowego spotkania wyraziliśmy nasz szacunek dla Narajana Maharadża jako starszego waisznawy. Przekazaliśmy też szczere przeprosiny za brak właściwej komunikacji. Nasze przeprosiny zostały uprzejmie przyjęte. Następnie GBC zostało przez niego poproszone o unieważnienie zasad ustanowionych w 1995r, zwłaszcza w odniesieniu do niego.

GBC pragnie okazać Narajanowi Maharadżowi i jego zwolennikom wszelką grzeczność, ale nie jest w stanie spełnić tego życzenia. GBC jest nadal głęboko przekonane, że Narayana Maharadż uparcie, acz fałszywie przedstawia Śrila Prabhupada, twierdząc, iż podczas swoich ostatnich dni powierzył on Narajanowi Maharadżowi rolę szczególnego, trwałego przywództwa duchowego w MTŚK-a.

Poniższe dokumenty przedstawiają naszą przemyślaną odpowiedź na owo twierdzenie.

Innym celem październikowego spotkania było znalezienie sposobów zminimalizowania tarć między naszymi Towarzystwami. Jesteśmy przecież współwyznawcami Śri Czejtanji Mahaprabhu, idącymi śladami poprzednich aczarjów, więc pragniemy, aby seva [służba] naszych dwóch organizacji mogła nadal sprowadzać błogosławieństwo na dusze obecnych czasów, które zapomniały o Bogu. Jednak wydaje się, że w praktyce nasze misyjne działania rozprzestrzeniają Świadomość Kryszny na swoje własne, odmienne sposoby.

Jesteśmy bardzo świadomi faktu, że nadal nie jesteśmy w stanie spełnić głębokiego pragnienia Prabhupada, aby spadkobiercy Bhaktisiddhanta Saraswatiego Thakura wspólnie, w jedności, nauczali przekazu Świadomości Kryszny. Weźmy sobie wszyscy do serca to wołanie i, mimo obecnych przeszkód, nie rezygnujmy z tego celu.

Jeśli macie jakieś pytania odnośnie tego dokumentu lub tematu, możecie pisać do sekretarza GBC na adres secretary.ec@pamho.net

Wasi słudzy,

Komitet Wykonawczy GBC

ROZMOWA POMIĘDZY ŚRILA PRABHUAPDEM I H.H. NARAJANEM MAHARADŻEM:

WRINDAWAN, 8 PAŹDZIERNIKA 1997r

[w oparciu o zapis audio z Archiwum BBT, nr 771008r2.vrn]

przygotowany przez Radę MTŚK-a (GBC)

Śrila Prabhupada: Prabhupada [Bhaktisiddhanta Saraswati Thakur- tłum.] oraz Bhaktiwinod Thakur chciał, abyśmy nauczali przekazu Świadomości Kryszny w Europie i Ameryce. Ich pragnieniem było też, aby wszyscy nauczali go wspólnie –

Narajana Maharadż: Tak. To prawda.

Śrila Prabhupada: Robiłem, co mogłem, aby “prithivite ache jato” [ „w każdym mieście i wiosce na ziemi…” ] i w pewnym stopniu się to dokonało. Mam takie doświadczenie, że jeśli będziemy nauczać wspólnie, wtedy misja Mahaprabhu, “prithivite ache jato”, ma wielką szansę. Dożywam ostatnich dni. Pragnę, abyście wszyscy bhaktowie, moi bracia duchowi, [wybaczyli] wszystkie moje obrazy. Czasem w trakcie działań misjonarskich mają miejsce pewne nieporozumienia i brak zgody. Niech moi bracia duchowi wybaczą mi moje obrazy. Zajmij się tym proszę. A kiedy mnie już zabraknie, wszyscy powinni się zebrać…

Narajana Maharadż: Dobrze.

Śrila Prabhupada: …[i postanowić] jaka suma ma być przeznaczona każdej świątyni, odpowiednio do jej statusu. Powinni zorganizować festiwal dla mnie.

Narajana Maharadż: Dobrze.

Śrila Prabhupada: Jaka jest twoja opinia?

Narajana Maharadż: Cokolwiek polecisz, przyjmę z całego serca. Uważam, że jesteś dla mnie jak mistrz duchowy.

Śrila Prabhupada: W mojej propozycji, czy jest w niej coś niewłaściwego?

Narajana Maharadż: Jest bardzo dobra. Tak to się powinno odbyć. Stworzyłeś coś; jeśli oni wszyscy będą działać razem, to zachowają to. Wyedukowałeś ich. Jednak jeśli w przyszłości staną się nawet bardziej zjednoczeni i będą pomagać, wtedy na tym świecie stanie się coś cudownego.

Śrila Prabhupada: Oni nie mają żadnego [religijno-kulturowego] pochodzenia, wszyscy są z rodzin mleccha i yavana. Wyedukowałem ich na tyle, na ile mogłem. Oni także starają się, jak mogą. Jeśli wszyscy współpracują – są wielkie świątynie, jest dość miejsca do zamieszkania, nie brakuje osób do pracy. Jeśli wszystko stanie się, kiedy tu będę, to będzie wspaniale.

Narajana Maharadż: Tak, to będzie wspaniale. Wszyscy powinni w tym pomóc. I, jeśli oni będą uprzejmie współpracować ze wszystkimi, to będzie nawet jeszcze lepiej. Cokolwiek będę mógł, cokolwiek oni powiedzą, żebym zrobił, jakkolwiek będę mógł pomóc – zrobię wszystko. Jednak mam bardzo małe kwalifikacje [możliwości-tłum].

Śrila Prabhupada: Tak.

Narajana Maharadż: Kiedykolwiek oni do mnie zadzwonią, skonsultują ze mną, gdziekolwiek powiedzą, żebym się udał – zrobię, ile będę mógł. Jednak moje możliwości są niewielkie. Cokolwiek będę mógł zrobić, bezinteresownie, zrobię to.

Śrila Prabhupada: Ilu moich braci duchowych jest teraz we Wrindawan?

Narajana Maharadż: Hm?

Śrila Prabhupada: Kto tu jest?

Narajana Maharadż: Może być Bon Maharadż i Indupati Prabhu w tym Caitanya Gaudiya Math.

Śrila Prabhupada: Tak.

Narajana Maharadż: Ci dwaj tu są.

Bhakti-caru Swami: Śrila Prabhupada?

Śrila Prabhupada: Rozmawiałem już o tym z Indupati.

Narajana Maharadż: Indupati.. on tu czasem przyjeżdża/przychodzi.

Śrila Prabhupada [do Bhakti-caru Swamiego]: Możesz do niego zadzwonić?

Bhakti-caru Swami: Czy on przebywa w Madhav Maharadż Math?

Narajana Maharadż: Tak. Nie ma nikogo innego [takiego/ o tym imieniu-tłum].

Bhakti-caru Swami: Bon Maharadż?

Śrila Prabhupada: Tak, Bon Maharadż. Zadzwoń do nich obu.

Narajana Maharadż: To świetna propozycja. Ta ostania propozycja, doskonała.

Śrila Prabhupada: Tak. Usiądź proszę. Niech do nich zadzwonią. A to nieporozumienie…

Narajana Maharadż: To są mało znaczące rzeczy. Jeśli ma miejsce jakieś małe nieporozumienie w światowej misji, jakie to ma znaczenie? Jakieś nieporozumienie, ono nie jest ważne. Cokolwiek zrobiłeś, zrobiłeś dla korzyści wszystkich ludzi na świecie. Nie robiłeś nic dla swojej własnej korzyści. Wszystko, co robiłeś, robiłeś dla Pana.

Śrila Prabhupada: To miało miejsce dzięki błogosławieństwom was wszystkich.

Narajana Maharadż: Dokonała się wspaniała misja. Dlatego trzeba właściwie ją organizować, właściwie zarządzać, tak aby się nie rozpadła, aby odnosiła dalsze sukcesy.

Śrila Prabhupada: Postaraj się, żeby to zrozumieli; ja nie jestem w stanie mówić.

Narajana Maharadż: Tak, dobrze.

Śrila Prabhupada: Poczekaj trochę, proszę.

Narajana Maharadż: Dobrze, będę tu.

Śrila Prabhupada: A jak twoje zdrowie?

Narajana Maharadż: Mniej więcej w porządku. Po prostu zdaj się na Pana. Masz wielu kwalifikowanych bhaktów. Oni są inteligentni. Będą wszystkim zarządzać odpowiednio.

Śrila Prabhupada: W Mayapur było wielkie zamieszanie/niepokoje.

Narajana Maharadż: To minie. To są egoistyczni i podli ludzie. Wszystko będzie w porządku. Tego rodzaju przeszkody będą się pojawiać od czasu do czasu.

Śrila Prabhupada: Zebrało się 20 tysięcy ludzi. Słyszałeś?

Narajana Maharadż: Tak, słyszałem; czułem wielki smutek. Te niepokoje powstały za sprawą działań Partii Komunistycznej. To byli ludzie z różnych miejsc. Popełnili wielką obrazę. Po prostu myśl spokojnie o Krysznie. Ta sytuacja się wyjaśni z łaski Pana. Nie ma potrzeby się niepokoić.

Śrila Prabhupada: Masz do mnie uczucie [sneha]…

Narajana Maharadż: Kim jestem, aby okazywać ci uczucie? Szanuję cię jak mojego mistrza duchowego.

[Bengalskie słowo sneha, tłumaczone jako uczucie (ang. affection), określa miłość starszego do młodszego. Stąd taka odpowiedź Narajana Maharadża]

Śrila Prabhupada: Wiem. Wybacz mi, proszę, moją obrazę.

Narajana Maharadż: Jeśli z naszej strony są jakieś obrazy, wybacz nam je proszę, abyśmy [mogli] rozwinąć miłość do lotosowych stóp Kryszny. Obdarz nas proszę tym błogosławieństwem.

Śrila Prabhupada: Śrauti Maharadż?

Narajana Maharadż: Udał się do Bengalu.

Śrila Prabhupada: Kiedy pojechał? Kiedy pojechał?

Narajana Maharadż: Około miesiąca temu. Ze mną jest tu Śesaśayi. Służył ci przez jakiś czas.

Śrila Prabhupada: O, ten brahmaczarin?

Narajana Maharadż: Tak, Śesaśayi Brahmacari. Kiedyś gotował dla ciebie od czasu do czasu. [Do Śesaśayi, w hindi:] Kiedy Maharadż bywał w Mathurze, wtedy służyłeś mu, gotowałeś prasadam dla niego. [Do Śrila Prabhupada:] „Śri Rupa-manjari-pada”…?

[Śpiew „Śri Rupa-manjari-pada”]

Śrila Prabhupada: Gdzie jest Tamal?

Hari-śauri: Wezwij Tamal Krysznę. Już idzie, Śrila Prabhupada. Jest w drugim pokoju.

Śrila Prabhupada: Tak. Zostały tylko kości, nic więcej.

Narajana Maharadż: Tak, widzę. Dobrze, że wróciłeś z zagranicy do Wradży. Bardzo dobrze.

Śrila Prabhupada: Tak. Zabrali mnie do Londynu. Nie, nie jestem zdrowy.

Hari-śauri: Jay Śrila Prabhupada. Tamal Kryszna.

Śrila Prabhupada: Zasięgałeś rady u Narajana Maharadża?

Tamal Kryszna: Tak. Dziś rano Bhakti-caru Swami, Bhakti-prema Swami i Śriddhara Swami udali się do niego i Narajana Maharadż opisał ceremonię pogrzebową, gdy odchodzi waisznawa, wielka dusza.

Narajana Maharadż: Powiedziałem im wszystko, co trzeba zrobić. Powiedziałem im: „Kiedykolwiek będziecie mnie potrzebować, przyjdę.” Zrobiłbym wszystko, osobiście obecny.

Śrila Prabhupada: Musicie wsypać sól wokół ciała.

Narajana Maharadż: Wyjaśniłem im wszystko, wszystkie przygotowania…

Tamal Kryszna: Ono [samadhi] jest po tej samej stronie, co vyasasan.

Śrila Prabhupada: Ach tak.

Tamal Kryszna: Zwrócone ku wschodowi.

Śrila Prabhupada: Puspa, Mayapure, flower.

Tamal Kryszna: Ku Mayapur.

Śrila Prabhupada: Kwiaty, w Mayapur.

Narajana Maharadż: Powiedziałem im, żeby mieli trochę kwiatów, i gdzie zapragniesz, może być [puspa samadhi]

Śrila Prabhupada: Bądź tam.

Narajana Maharadż: Tak, będę tam. Powiadom mnie, a ja przybędę.

Tamal Kryszna: Tak. Opisał szczegółowo całą ceremonię, Śrila Prabhuapda.

Śrila Prabhupada: On wie. Kiedy będziesz/będziecie gotowi[?], niech ją przeprowadzi [?] [let him have it]

Śrila Prabhupada [do Narajana Maharadża]: Czy Śesaśayi przyjął sannjasę?

Narajana Maharadż: Tak, Śesaśayi tu jest.

Śrila Prabhupada: Przyjął sannjasę?

Narajana Maharadż: Nie, nie przyjął sannjasy. Nadal jest brahmacarinem.

Narajana Maharadż: Wszystkie twoje obowiązki życia są wypełnione. Spełniłeś wszystko w swoim życiu. Nie musisz się niczym martwić. Pamiętaj tylko lotosowe stopy Śri Radha-Kryszny…

Śrila Prabhupada: Dzięki twoim/waszym błogosławieństwom…

Narajana Maharadż: Tak, zrobiłeś wszystko. Nie zostało nic niedokończonego.

Śrila Prabhupada: Tak.

Narajana Maharadż: Trzeba im powiedzieć, żeby nie walczyli ze sobą dla własnych interesów. Powinni działać wspólnie dla rozprzestrzeniania twojej misji.

Śrila Prabhupada [do uczniów]: Nie walczcie między sobą. Dałem [wam] wyjaśnienie, mój Testament – wykonujcie go.

Tamal Kryszna: Tak, Śrila Prabhupada.

Śrila Prabhupada: Wtedy wszystko będzie.. Będą prowadzić. Wtedy co jest…

Śrila Prabhupada: Dziś jest Ekadaszi?

Narajana Maharadż: Tak, Ekadaszi.

Śrila Prabhupada: Jak idzie służba dla Mahaprabhu? Mahaprabhu z Jhansi.

Narajana Maharadż: Jhansi?

Śrila Prabhupada: On teraz jest u ciebie.

Narajana Maharadż: Ach tak, twój Mahaprabhu [Bóstwo] jest ze mną. Służymy Mu bardzo dobrze. Ubiory i tak dalej, wszystko jest robione wspaniale. Służba dla Niego odbywa się bardzo dobrze, z wielkim oddaniem.

Śrila Prabhupada: W Jhansi była wspaniała okazja, ale wtedy czułem, ze Pan ma większy plan – zdobyliśmy całkiem dobre miejsce.

Narajana Maharadż: Dlaczego miałbyś wtedy zamykać się w Jhansi? Kryszna chciał, żebyś głosił Świadomość Kryszny na całym świecie. Jego pragnienie zostało spełnione.

Śrila Prabhupada: Myślałem, że będę żyć we Wrindawan, jako mnich. Jednak Pan natchnął mnie, abym udał się za granicę, w wieku 70 lat, całkiem sam, z tylko 40 rupiami. A teraz to tak wspaniale wygląda…

Narajana Maharadż: Tak, otrzymałeś szczególną łaskę Śri Rupy Goswamiego, a także Śri Radha Damodara…

Śrila Prabhupada: To wielki cud – to, w jaki sposób to się wydarzyło na całym świecie.

Narajana Maharadż: Czy odczuwasz jakieś bóle? Jakiś dyskomfort fizyczny?

Śrila Prabhupada: Jak widzisz, mogę mówić. Jednak już nie jem, cały czas poszczę.

Narajana Maharadż [do bhaktów]: Jeśli będzie chciał pić, miejcie trochę caranamrity. Miejcie też liście Tulasi, tak aby dotykały jego ciała.. Bardzo dobrze. OK?

Śrila Prabhupada: Śri Czejtanja Mahaprabhu mówi „Yei bhaje sei bado" [„Ten, kto czci Krysznę jest wzniosłą duszą].

Narajana Maharadż: Hmm. „Sei bado”. Jest wzniosły.

Śrila Prabhupada: “Abhakta hina chara.” [A nie-bhakta jest niski i nędzny].

Narajana Maharadż: „Chara” [„Nędzny”].

Śrila Prabhupada: Proszę, nie gardź nimi.

Narajana Maharadż: Nie, nie.

Śrila Prabhupada: Oni…

Narajana Maharadż: Oni są najlepsi. Jeśli ktoś ma niewzruszone oddanie dla Pana Hari, wtedy, nawet jeśli ma jakieś wady,” api cet su-duracaro bhajate mam ananya-bhak/ sadhur eva sa mantavyau samyag vyavasito hi sau. " Taka jest zasada…

Indupati Prabhu: Hare Kryszna.

Narajana Maharadż [do Indupati Prabhu]: Wejdź proszę. Czy Bon Maharadż też przyszedł?

Narajana Maharadż [do Śrila Prabhupada]: Przyszedł Indupati Prabhu.

Śrila Prabhupada: Narajana Maharadż wezwał was, żeby wam coś powiedzieć. Mówiłem Narajanowi Maharadżowi, że błagam o wasze wybaczenie…

Narajana Maharadż: [cicho do Indupati Prabhu]: Maharadż ma trudności z mówieniem. Ja ci powiem.

Śrila Prabhupada: Przede wszystkim, błagam o wybaczenie moich obraz. Nie chciałem nikogo obrażać. Ale podczas nauczania czasem uderzamy w argumenty drugiej strony…

Śrila Prabhupada: Zrobicie to [wybaczycie]?

Narajana Maharadż [do Indupati Prabhu]: Wybaczysz?

Narajana Maharadż [do Śrila Prabhupada]: Maharadż, nie popełniłeś żadnej obrazy. Proszę, bądź dla nas łaskawy. Nie popełniłeś żadnej obrazy. Jeśli ktoś ma poczucie, że były jakieś obrazy, to już jego wina.

Narajana Maharadż [cicho do Indupati Prabhu o Śrila Prabhupadzie]: On właśnie wrócił z Londynu.

Śrila Prabhupada: Tak…? Co mówisz?

Narajana Maharadż: Mówiłem, że właśnie wróciłeś z Londynu.

Śrila Prabhupada: Był [tam] program w ramach trasy wokół świata. Jednak kiedy pojechałem do Londynu, podupadłem bardziej na zdrowiu – podróż…

Narajana Maharadż: Przyjmuję twoje polecenie. Ci uczniowie Śrila Prabhupada [Bhaktisiddhanty Saraswatiego Thakura], którzy nie przyjmują.. porozmawiam z nimi. Tak jak ty powiedziałeś mnie – słowo w słowo. Powiem im też, że powinni wszyscy starać się prowadzić ich [twoich uczniów], tak aby robili dobry postęp, tak jak tego pragniesz. Wszyscy powinni im pomagać i ofiarować potrzebne przewodnictwo, tak aby dobrze zarządzali. Nie martw się, proszę, niczym. Medytuj jedynie o lotosowych stopach Śri Radha-Kryszny.

Śrila Prabhupada: Proszę powiedz im też, że Goswami powinni otrzymać pieniądze na festiwale w ich Matha, odpowiednio do ich godności [pozycji]…

Narajana Maharadż [na boku, do Bhakti-caru Swamiego]: Zrozumiałeś, co powiedział?

Bhakti-caru Swami [na boku do Narajana Maharadża, cicho]: Tak, zrozumiałem. W porządku.

Narajana Maharadż [do Śrila Prabhupada]: Mam szczególną prośbę. Proszę, nie martw się już tymi sprawami. Porzuć wszelkie tego typu zmartwienia. Oni [twoi uczniowie] są kwalifikowani i znają twoje pragnienia. Teraz tylko myśl o Krysznie. Zalałeś cały świat odurzającym nektarem krsna-nama, więc naturalnym jest, że pogrążysz się [w Świadomości Kryszny-tłum].

Śrila Prabhupada: Zjecie jakieś prasadam?

Narajana Maharadż: Czy możemy już odejść?

Śrila Prabhupada: Przyjmiecie najpierw trochę prasadam?

Narajana Maharadż: Tak, zabierzemy ze sobą.

Śrila Prabhupada: Tutaj, przy mnie.

Bhakti-caru Swami: Tak, Śrila Prabhupada, zorganizuję prasadam.

Śrila Prabhupada: Tak, przynieś je.

[Hamsaduta intonuje]