Cieszę się słysząc, że otwieracie kolejny warsztat na Kauai do produkcji Bóstw Gaura-Nitai i jest to bardzo wielka służba dla naszego społeczeństwa i wielbicieli. Ale jedno. Zawsze powinniście mnie informować przed wysłaniem Bóstw do Świątyń. Nie możemy wysyłać ich bezkrytycznie do nikogo, kto ma kaprys czczenia Bóstw. Musimy być bardzo, bardzo ostrożni, aby nie popełniać obraz podczas wielbienia Bóstw, dlatego też muszą istnieć wystarczające udogodnienia i bramini, aby wielbić Bóstwa.

— List do Govindy dasi — 17 lutego 1973 r

Śrila Prabhupad przybył na Zachód, aby szerzyć misję Pana Caitanyi wśród upadłych dusz i zgodnie z naukami Rupy Gosvamiego i poprzednich acaryów ustanowił wielbienie bóstw jako integralną część tego procesu. Już w lutym 1966 roku Śrila Prabhupada próbował zorganizować świątynię Radha Kryszny w Nowym Jorku. Mieszkając w Bowery w Nowym Jorku ujawnił plany setek takich ośrodków na całym świecie.

Jednak to nie jego pomysł polegał na kapryśnym zakładaniu ośrodków i instalowaniu bóstw w celu przyciągania bogactw i wyznawców. Był raczej zainteresowany obdarowywaniem ludzi najwyższym błogosławieństwem czystej świadomości Kryszny i uważał wielbienie bóstw za skuteczny sposób osiągnięcia tego celu. Było wiele instalacji, w których niewystarczająco przemyślano i zaplanowano utrzymanie trwającego kultu.

Instalacje to wspaniałe, barwne wydarzenia, w których wielbiciele uwielbiają uczestniczyć. Codzienne uwielbienie wymaga wielkiej determinacji i poświęcenia, a często po prostu nie ma wystarczającej liczby wielbicieli gotowych zaangażować się w trwające uwielbienie. Aby proces wielbienia bóstw był skuteczny, należy ustanowić i przestrzegać standardów.

Niniejszy dokument został przedstawiony w celu udzielenia wskazówek dotyczących pięciu punktów fundamentalnych dla skutecznego wielbienia bóstw:

• Jakie są właściwe powody instalowania lub rozpoczynania kultu bóstw w ośrodkach ISKCON-u?
• Jaki standard obiektu powinien zostać ustanowiony, zanim ośrodki rozważą czczenie bóstw?
• Jakie bóstwa należy czcić w naszych ośrodkach?
• Jakie są odpowiednie standardy oddawania czci różnym bóstwom czczonym w naszych ośrodkach?
• Kto jest uprawniony do oddawania czci bóstwu w naszych ośrodkach? 

Naszym celem nie jest zniechęcanie, a wręcz przeciwnie. Jeśli bóstwo jest czczone zgodnie ze wskazówkami udzielonymi przez naszego Założyciela-Acaryę, wtedy bhaktowie zostaną ożywieni, a nasze wielbienie bóstwa zapewni mocny fundament dla zjednoczonej misji nauczania. Jeśli jednak zaniedbujemy lub nie postępujemy zgodnie z tymi wskazówkami, to bez wątpienia oddawanie czci stanie się raczej ciężarem niż błogosławieństwem. W rezultacie cel wielbienia bóstw jako głównego procesu służby oddania zostanie w najlepszym razie zaciemniony, aw najgorszym pokonany.

Ustanawiając i utrzymując odpowiednie standardy wielbienia, Pan będzie zadowolony z naszej sevy i wtedy wszystkie działania społeczeństwa przyniosą owoce. Śrila Prabhupada wyjaśnił bhaktom w Mayapur, że Madhava jest mężem bogini fortuny i jeśli zadowolimy Madhavę, On zatroszczy się o wszystko.

Powody instalowania lub rozpoczynania kultu bóstw

Śrila Prabhupada podaje różne powody instalowania bóstw. Trzy najważniejsze powody, które podaje, są następujące:

1. Nauczanie: aby dać zgromadzeniu i ogółowi społeczeństwa możliwość ponownego przebudzenia utraconego związku z Najwyższym Panem.
2. Osobiste oczyszczenie: zapewnienie nam możliwości zaangażowania umysłu i zmysłów w służbę dla Kryszny 24 godziny na dobę, w ten sposób nasz umysł i zmysły zostaną oczyszczone, a nasza miłość do Boga ponownie się rozbudzi.
3. Bezpośrednia służba dla Pana: wielbienie bóstw jest potężnym środkiem pomagającym nam rozwinąć osobistą więź z Panem. Nie jesteśmy w stanie postrzegać Pana naszymi materialnymi zmysłami, dlatego z dobroci zgadza się On zstąpić w formie, z którą możemy wchodzić w interakcje. Dzięki rozwijaniu relacji służby wzrasta nasze postrzeganie obecności Pana.

1. Nauczanie

Śrila Prabhupad chciał założyć wiele ośrodków ze wspaniałym czczeniem bóstw. Uważał to za integralny aspekt swojej misji nauczania polegającej na podnoszeniu upadłych uwarunkowanych dusz.

Prabhupāda: To także jest nauczanie. Arcanam. …Jeśli wspaniale kultywują bóstwa, to jest to również nauczanie.

— Rozmowa pokojowa, 17 lipca 1977, Vrndavana

Piękne rzeczy przyciągają zmysły każdego człowieka. Kiedy zwykły człowiek odwiedza świątynię i widzi wspaniałe wielbienie bóstw, zostaje oczyszczony i zaspokajana jest jego potrzeba zadowolenia zmysłów. Jak Śrila Prabhupad wyjaśnia w SB 2.3.22:

Odwiedzanie świątyni bhakty i patrzenie na bogato zdobione formy Pana, dobrze ubranego w dobrze udekorowanej, uświęconej świątyni, w naturalny sposób napełnia światowy umysł duchową inspiracją.

2. Osobiste oczyszczenie

Pan zstępuje w Swojej formie bóstwa, aby dać nam możliwość bezpośredniego zaangażowania naszych materialnych zmysłów w transcendentalną służbę dla Niego. Jiva Goswami wyjaśnia w Bhakti-sandarbha (283-84):

Chociaż wielbienie bóstw nie jest niezbędne, materialne uwarunkowania większości kandydatów do służby oddania wymagają zaangażowania się w tę czynność. Kiedy rozważymy ich stan fizyczny i umysłowy, stwierdzimy, że charakter takich kandydatów jest nieczysty, a ich umysły są wzburzone. Dlatego też, aby naprawić te materialne uwarunkowania, wielki mędrzec Narada i inni polecali w różnych okresach różne rodzaje przepisów dotyczących wielbienia bóstw. — Cc. Madhja 15.108

Pozostając zaangażowanym w służbę dla Pana 24 godziny na dobę, żywa istota może przezwyciężyć materialne uwarunkowania.

W ten sposób pozostańcie przez dwadzieścia cztery godziny zaangażowani w służbę dla Kryszny. Taki jest cel instalowania Bóstwa. Nie to, że po kilku dniach myślisz, że to ciężar. Nie, to będzie wielka obraza. To nie jest obciążenie. To wspaniała okazja, by służyć Kṛṣṇie. Tak jak gopi służą na Goloce Vrndavanie. Kṛṣṇa jest taki łaskawy. Przyszedł tutaj, aby przyjąć twoją służbę w sposób, w jaki możesz sobie z Nim poradzić. Możesz ubrać Kṛṣṇę, możesz ofiarować prasada, możesz intonować Jego chwałę. W ten sposób zawsze bądźcie zaangażowani w świadomość Kryszny, a stopniowo odkryjecie, jak czynicie postępy w życiu duchowym. — Wykład, 21 sierpnia 1973 r

Kultywowanie duchowej doskonałości nie jest jedynie procesem intelektualnym, ale obejmuje również praktyczne czynności, które angażują zmysły w służbę dla Pana. Tak jak pociąg jedzie bezpiecznie naprzód po dwóch torach, podobnie życie duchowe wymaga zarówno procesu intelektualnego, jak i praktycznej aktywności.

Zaangażowanie się w takie wielbienie bóstwa, pod kierunkiem bona fide mistrza duchowego, bardzo pomoże domownikom w oczyszczeniu własnej egzystencji i uczynieniu szybkiego postępu w wiedzy duchowej. Prosta teoretyczna wiedza książkowa nie jest wystarczająca dla wielbiciela neofity. Wiedza książkowa jest teoretyczna, podczas gdy proces arkana jest praktyczny. Wiedza duchowa musi być rozwijana poprzez połączenie wiedzy teoretycznej i praktycznej, i to jest gwarantowana droga do osiągnięcia duchowej doskonałości… Tylko uwaga zaangażowana w służbę dla Pana, szczególnie w ubieranie i dekorowanie świątyni, której towarzyszy muzyczny kīrtan i duchowe instrukcje z pism świętych, mogą uratować zwykłego człowieka przed piekielnymi atrakcjami kinowymi i tandetnymi piosenkami erotycznymi nadawanymi wszędzie przez radia. — SB 2.3.22

Proces wielbienia bóstw zapewnia szybką i łatwą metodę robienia postępów na ścieżce służby oddania i powrotu do świata duchowego.

3. Bezpośrednia służba Panu

Skłonność do miłości jest mniej lub bardziej uśpiona we wszystkich żywych istotach. Walczą na tym świecie, aby znaleźć miłość, ale pozostają niezadowoleni. Jedynie poprzez ponowne ustanowienie tego oryginalnego związku z Kryszną żywe istoty mogą rzeczywiście osiągnąć zadowolenie: yayatma suprasidati. Proces wielbienia bóstw daje uwarunkowanej żywej istocie namacalne środki bezpośredniego kontaktu z transcendentalną formą Pana materialnymi zmysłami iw ten sposób rozwijania ich związku z Panem.

To ułatwienie jest oferowane bhaktom neofitom, aby mogli zobaczyć prawdziwą formę Pana twarzą w twarz i złożyć pełne szacunku pokłony i ofiary w formie arca. Poprzez takie udogodnienia neofici stopniowo przywołują swoją oryginalną świadomość Kryszny. Czczenie bóstw w formie kultu świątynnego jest najcenniejszym błogosławieństwem, jakie Pan daje początkującym. Dlatego wszyscy neofici muszą angażować się w wielbienie Pana poprzez trzymanie arca-vigraha (arcavatara) w domu lub w świątyni. — SB 4.30.27

Taka służba ułatwia uwarunkowanym żywym istotom kierowanie ich materialnymi pragnieniami w podnoszący na duchu i korzystny sposób. Pomagając im w ten sposób w rozwijaniu miłości do Boga.

Angażując się w służbę dla Pana z oczyszczonymi zmysłami, w końcu ujrzymy, że Jego bóstwo nie różni się od Jego formy transcendentalnej.

Bhaktowie urzeczywistniają wielbienie bóstw świątynnych jako to samo, co bezpośrednia służba dla Pana. — Cc. Madhja 13.139

„Powody”, które nie uzasadniają instalowania lub rozpoczynania kultu bóstw

Poniżej przedstawiono niektóre powszechnie podawane powody, które nie stanowią wystarczającego powodu do instalowania lub rozpoczynania kultu bóstw.

•  Bóstwa zostały podane do centrum. — „były takie słodkie, że nie mogłem się oprzeć”, „przyszły z własnej woli, więc pomyślałem, że to była wola Kṛṣṇy”
•  Aby ożywić społeczność. (Lepiej społeczność ożywia się dzięki słuchaniu i intonowaniu.)
•  Ponieważ bóstwo siedzi w magazynie od wielu lat.
•  Jako środek do generowania dochodu
•  Ponieważ ktoś miał ochotę czcić bóstwa
•  Ponieważ czczone bóstwa nie są wystarczająco duże
•  Ponieważ inne ośrodki mają więcej bóstw
•  Ważny darczyńca dał bóstwom i chcemy, aby darczyńca był szczęśliwy.
• Bóstwa istnieją po to, aby przyciągać ludzi poprzez wielbienie ich w celu wzniesienia ich w świadomości Kryszny, a nie po to, by przyciągać ludzi jedynie po to, by prosić ich o pieniądze.

Śrila Bhaktisiddhanta potępił właścicieli świątyń, którzy zarabiali na życie pokazaniem Bóstwa. Bycie zamiataczem na ulicy było bardziej honorowe, powiedział. Ukuł bengalskie zdanie śalagram-dvara badam bhanga: „Kapłani biorą Bóstwo śalagrama za kamień do rozłupywania orzechów”. Innymi słowy, jeśli ktoś ukazuje formę śalagrama Pana (lub jakąkolwiek formę Bóstwa) po prostu w celu zarobienia pieniędzy, to widzi Bóstwo nie jako Pana, ale jako kamień, sposób na zarobienie pieniędzy. utrzymanie. — SPL 4: „Jak mam ci służyć?”

Przed zainstalowaniem lub rozpoczęciem czczenia bóstw musimy upewnić się, że jest wystarczająca potrzeba.

Czczenie bóstw nie jest kwestią sentymentów. Nie ma dowodów na to, że samo wielbienie bóstw zainspiruje wielbicieli. Czczenie bóstw zainspiruje wielbicieli w połączeniu z ekstatycznym kirtanem, wystawnym prasada, ożywiającym towarzystwem i opieką starszych wielbicieli w atmosferze świadomej Kryszny. Bóstwa nie powinny być czczone, aby nas inspirowały, ale dlatego, że jesteśmy zainspirowani, aby się Nimi opiekować. Jeśli Kṛṣṇa nie jest właściwie czczony i On nie jest zadowolony z naszego wielbienia, to w jaki sposób będziemy inspirowani?

Jaki standard obiektu musi zostać ustanowiony, zanim ośrodki zaczną rozważać czczenie bóstw?

Na poziomie vaidhi-sadhana-bhakti wielbienie musi być stałe, aby zadowolić Pana iw ten sposób otrzymać korzyści z wielbienia bóstw. Poniżej znajduje się kilka ważnych kryteriów wymaganych do zapewnienia stałego wielbienia.

Ze względu na wymagania służby wymagana jest różna liczba pudżari, którzy są w stanie stale zaangażować się w wielbienie. Liczba ta różni się w zależności od czczonych bóstw.

•  Rādhā-Kṛṣṇa: potrzeba co najmniej 10-12 pujāri
•  Jagannātha-Baladeva-Subhadrā: potrzeba co najmniej 6-8 pudżari
•  Gaura-Nitāi: wymagane są co najmniej 3-4 pūjāri

Jeśli w centrum znajduje się kombinacja powyższych bóstw, potrzeba więcej pūjāri. Liczby te służą zarówno do gotowania, jak i oddawania czci bóstwom.

Śrila Prabhupada wyjaśnia:

Nie, nie powinieneś instalować bóstw Gaura Nitai, jeśli nie masz wymaganych braminów. Lepiej poczekaj. — List do: Hrdayananda – 7 grudnia 1975 r

Cieszę się słysząc, że otwieracie kolejny warsztat na Kauai do produkcji Bóstw Gaura-Nitai i jest to bardzo wielka służba dla naszego społeczeństwa i wielbicieli. Ale jedno. Zawsze powinniście mnie informować przed wysłaniem Bóstw do Świątyń. Nie możemy wysyłać ich bezkrytycznie do nikogo, kto ma kaprys czczenia Bóstw. Musimy być bardzo, bardzo ostrożni, aby nie popełniać obraz podczas wielbienia Bóstw, dlatego też muszą istnieć wystarczające udogodnienia i bramini, aby wielbić Bóstwa. — List do Govindy dasi — 17 lutego 1973 r

Własność nieruchomości

Zgodnie z kulturą wedyjską, gdy rozpoczęło się wielbienie, bóstwa nie można poruszyć. Dlatego, jeśli ISKCON nie jest właścicielem tej własności, może istnieć niedopuszczalne ryzyko, że bóstwa będą musiały zostać przeniesione w przyszłości. Jest to szczególnie istotne w przypadku wielbienia Radha-Kṛṣṇy i wielkich marmurowych bóstw.

Jeśli chodzi o świątynię we Frankfurcie i program Bóstwa, o ile nie mamy własnego budynku, ta propozycja zainstalowania Bóstwa powinna zostać odłożona. Nie instaluj, chyba że mamy własny budynek, dużych Bóstw. — List do Hamsaduty – 29 września 1975 r

Stabilność

Poziom wielbienia bóstw, jakiego pragnął Śrila Prabhupad, jest ułatwiony dzięki bhaktom służącym w gunie dobroci. Obszerne fundusze są również potrzebne do wspaniałego wielbienia bóstw. Brak ilości lub jakości zasobów zaangażowanych w wielbienie bóstw w ośrodkach ISKCON-u spowoduje niestabilność fundamentu.

Stabilność jest konieczna w następujących obszarach:

Stabilna sytuacja finansowa. Aby wielbienie bóstw odbywało się zgodnie ze standardami oczekiwanymi przez Śrila Prabhupadę, potrzebne są znaczne fundusze. Jeśli nie ma stałych funduszy na utrzymanie centrum, to wspaniałe wielbienie bóstw nie będzie możliwe.

Bóstwa powinny być bardzo pięknie udekorowane, tak aby ludzie mogli oglądać wspaniałe wielbienie w świątyni. — List do: Yasomatinandana – 26 maja 1976

Stałe zarządzanie. Niestabilność w zarządzaniu lub stale zmieniające się zasady zarządzania mogą prowadzić do niestabilności wpływającej między innymi na: mieszkańców ośrodka, społeczność, politykę kultu bóstw, chwiejny nacisk na czczenie bóstw itp.

Niezawodni pudżari. Bardzo trudno jest utrzymać nawet najprostszy standard wielbienia bez wystarczającej liczby oddanych bhaktów, którzy regularnie służą bóstwom.

Odpowiednie wyposażenie do nabożeństwa

Aby wielbienie bóstw było prowadzone w sposób zadowalający, potrzebne są odpowiednie udogodnienia, które obejmowałyby odpowiedni budynek, ołtarz, kuchnię i pokój pūjārī.

Dodatkowo, musi być wystarczająca ilość akcesoriów wielbienia, takich jak tace ārati, tace kąpielowe, sukienki, biżuteria, bloki kandana itp.

Jakie bóstwa należy czcić w ośrodkach ISKCON-u?

Wydaje się, że w naszym społeczeństwie istnieje rosnąca tendencja do oddawania czci coraz większej liczbie bóstw. Śrila Prabhupad faworyzował wielbienie Gaura-Nitai, Radha-Kṛṣṇy i Jagannatha-Baladeva-Subhadra jako standard w ośrodkach ISKCON-u.

Podczas zakładania świątyni w Los Angeles Śrila Prabhupad nadzorował wiele szczegółów standardów wielbienia. Zainstalował Gaura-Nitāi, Rādhā-Kṛṣṇa i Jagannatha-Baladeva-Subhadrę i uczynił z tej świątyni „niebieski druk” dla innych ośrodków ISKCON-u w zachodnim świecie.

Śrila Prabhupada pisze:

Pytaliście o bóstwa Balaramy Kryszny. Nie, Balarama i Kryszna już tam są jako Caitanya i Nitai: Vrajendranandana yei, saci suta hailas sei. . . Najlepszą rzeczą jest ustanowienie bóstw Gaura Nitai. We Vrindaban ustanawiamy bóstwa Balaramy Kryszny, ponieważ większość tamtejszych ośrodków ma Radha Krysznę i nie ma Balaramy Kryszny. To ma inny cel. Nie powinniśmy tego naśladować. Lepiej mieć Gaura-Nitai, Radha-Krsnę i Pana Jagannatha – ten system musi trwać. — List do Kirtananandy — 12 stycznia 1974 r

Bóstwa czczone w ośrodkach to Jagannatha Swami z Balaramą i Subhadrą oraz Radha Kryszna. Kiedy po raz pierwszy zakładamy Świątynię, zaczynamy od Jagannatha Swamiego. Mój Guru Maharaja polecił ośrodki Jagannatha w tych krajach, więc zainspirowałem się do ustanowienia przede wszystkim Jagannatha Swamiego, ponieważ jest On łaskawy nawet dla mlecchów. Następnie, kiedy nadarza się okazja, ustanawiam Radha Kryszna Murti. Tak więc ogólnie we wszystkich naszych ośrodkach obrazy Jagannatha Swamiego i Pana Caitanyi Sankirtanu niezmiennie tam są i stopniowo instalujemy Radha Kryszna Murtis w każdym ośrodku. — List do: Hanumana Prasada Poddara – 5 lutego 1970 r

Nie jest konieczne, aby ośrodki miały wszystkie trzy zestawy bóstw, ale jeśli jakieś zostaną wybrane, zaleca się, aby były wśród nich.

Śrila Prabhupada na ogół nie wprowadzał innych bóstw, chyba że istniał konkretny powód lub okoliczność, na przykład kiedy zainstalował Kaliyę Krysznę w Lautoce na Fidżi; Kryszna-Balarama we Vrndavanie; i zatwierdził instalację Sītā-Rāma-Lakṣmana-Hanumān w Waszyngtonie

Jakich bóstw nie należy czcić w naszych ośrodkach?

Śrila Prabhupada wyraźnie chciał, aby śalagrama-śilas były czczone w naszych ośrodkach. Nie jest jednak jasne, czy chciał, aby govardhana-śilas były czczone w ośrodkach. Nie dał żadnych wskazówek dotyczących wielbienia dvaraka-śila, jyoti-czy cakra-śila, varsana-śila i nrsimha-śila z Ahobilam i innych. Nie dał też wskazówek odnośnie wielbienia Gaura-Gadadhary, Nathaji, Laddu-Gopala, śiva-lingów, Vrinda-devi itd.

W rzeczywistości zdawał się wskazywać, że wielbienie dvaraka-śilasa nie było nam wcale potrzebne. W związku z tym następujący fragment Transcendentalnego Dziennika Hari Sauri stwierdza:

Po porannym spacerze sannyasini zebrali się w pokoju Śrila Prabhupada. Yaśodanandana Maharaja pokazał mu, jak powiedział, Dvaraka-śila, kamień z brązowo-białymi piegami, i zapytał, czy oddawanie czci jest w porządku. „Można go użyć jako przycisku do papieru”, powiedział Prabhupad, nie będąc pod wrażeniem. Kiedy Yaśodanandana Swami wspomniał, że niektóre świątynie czczą Dvaraka-śilę razem z Śalagrama-śila, Prabhupad odrzucił to. „W porządku, ale nie mamy takiej instrukcji”. - Dziennik transcendentalny 1-7: Andhra Pradesh. Z porannego spaceru - 8 stycznia 1976, Nellore

Istnieje coraz większa obecność półbogów w ośrodkach ISKCON-u. W swoich pismach Śrila Prabhupada całkowicie potępił czczenie półbogów przez członków ISKCON-u. Wszystkie nędzne tak zwane korzyści, jakie można otrzymać z wielbienia różnych półbogów, są więcej niż wystarczające dzięki wielbieniu Pana Caitanyi.

Śrila Prabhupada pisze:

Czasami my, członkowie ruchu świadomości Kryszny, jesteśmy oskarżani o to, że nie aprobujemy wielbienia półbogów. Ale jak możemy to pochwalać, skoro potępiają to Pan Caitanya i Pan Kryszna? Jak możemy pozwolić, aby ludzie stali się głupi i hrta-jnana, pozbawieni inteligencji? Celem naszej propagandy jest po prostu umożliwienie inteligentnym ludziom zrozumienia różnicy pomiędzy materią a duchem oraz zrozumienia Najwyższej Osoby Boga, który jest całą tożsamością duchową. To jest nasza misja. Jak moglibyśmy zwieść ludzi, by czcili tak zwanych bogów w materialnych ciałach w tym materialnym świecie?

Nasze stanowisko, by nie pozwalać na wielbienie wielu setek półbogów, zostało potwierdzone przez Pana Caitanyę Mahaprabhu nawet w Swoim dzieciństwie. Śrila Narottama dasa Thakura śpiewał w związku z tym:

anya devāśraya nai tomare kahinu bhai ei bhakti parama-karana

„Aby zostać niezachwianym, czystym bhaktą Najwyższej Osoby Boga bez odchyleń [ananya-bhak], nie należy odwracać uwagi od wielbienia półbogów. Taka kontrola jest symptomem czystej służby oddania.” — Cc. Dzień 14.50

… Bóstwo Nrsimha powinno być instalowane tylko w oddzielnym budynku świątynnym. Bóstwo musi mieć swoją własną świątynię. — List do Hamsaduty – 29 września 1975 r

W celu wielbienia Śrila Prabhupada murti, Śrila Prabhupada dał następujące instrukcje:

Zdjęcia moich murti są bardzo ładne. Murti Mistrza Duchowego powinno być traktowane tak samo jak Bóstwo. Saksad-dharitvena samasta-śastrair, uktas tatha bhavyata eva sadbhih/kintu prabhor yah priya eva tasya. Guru powinien być traktowany na równi z Bogiem. Jest to powiedziane we wszystkich śastrach. Różnica polega na tym, że Bóg jest panem-Bogiem, a guru jest sługą-Bogiem. Zatem ceremonia instalacji takiego murti powinna być podobna do tej przeprowadzanej w przypadku innych Bóstw. Wszystkie świątynie mogą mieć to Bóstwo, jeśli chcą. Ale świątynie, które czczą tylko obrazy Panca-tattva, nie powinny otrzymywać tego Bóstwa. — List do Karandhary – Mayapur 29 stycznia 1976

Nie mam nic przeciwko temu, żebyście czcili moje murti podczas Guru Pudży. Ale do umieszczenia w świątyni musi być para murti (mój Guru Maharaja musi tam być), jak w Kryszna-Balarama Mandir, i muszą być zainstalowane na stałe. Można to zrobić w porozumieniu z władzami świątyni. Albo możesz czcić jednego murti ze mnie prywatnie w swoim pokoju. — List do Sudamy – Allahabad 13 stycznia 1977 r

Czy nasze centrum powinno mieć bóstwa?

Tylko dlatego, że istnieje centrum ISKCON-u, nie oznacza, że ​​należy czcić bóstwa. W rzeczywistości Śrila Prabhupada na ogół prosił ośrodki ISKCON-u, aby zaczynały od wielbienia obrazów guru-parampara i Panca-tattvy.

Jeśli brakuje pudżari, nie należy instalować Bóstw, a jedynie czcić obrazy Guru i Gaurangi. Nieprawidłowości w wielbieniu Guru i Gaurangi można tolerować, ponieważ są oni zawsze uprzejmi i przebaczają, ale nieregularność w wielbieniu Pana Jagannatha i Śri Śri Radha Kryszny nie jest dobra. — List do: Karandhara – 19 września 1970 r

Każdy ośrodek w ISKCON-ie ma swój własny, unikalny zestaw zmiennych. Ogólna infrastruktura i okoliczności każdego ośrodka zadecydują, czy powinien on czcić bóstwa i które bóstwa mają środki, aby czcić. Poniższe wytyczne mają na celu pomóc ośrodkom pomocy w podjęciu decyzji, co jest dla nich odpowiednie.

Świątynie: wielbienie bóstw ma na celu przyciągnięcie ludzi do Kṛṣṇy i jest bardzo skuteczne, jeśli odbywa się to właściwie. Jednakże, jeśli nie ma wystarczającej liczby wielbicieli, aby czcić bóstwa, będzie to ciężarem.

Tylko świątynie powinny mieć bóstwa, które muszą być czczone tylko przez braminów . Obejmuje to regularne codzienne ofiary bhoga i ārati wraz z budzeniem i kładzeniem się do łóżka bóstw oraz codzienną zmianę odzieży.

Ośrodki nauczania, nama-hatta i bhakti-vrksa : ośrodki te na ogół nie mają bóstw. Raczej, jak poinstruował Śrila Prabhupada , czci się obrazki Panca-tattvy i guru-parampara.

Celem ośrodków nauczania jest działanie jako baza dla wielbicieli, którzy mogą wychodzić i wykonywać harinama-sankirtan , rozdawać książki itp. Jeśli w ośrodku odbywa się wielbienie bóstw, czas i środki potrzebne w głównym celu wychodzenia na pozytywne wpływ i łączność ze społeczeństwem zostałyby skierowane na służbę bóstwom. Kiedy liczba stałych bhaktów jest niewielka, jak na ogół ma to miejsce w takich ośrodkach, wówczas wprowadzenie kultu trójwymiarowych bóstw utrudni podstawową funkcję propagowania świadomości Kryszny.

Podczas gdy wielbienie trójwymiarowych bóstw wymaga regularności, zaangażowania i wielbienia tylko przez braminów , wielbienie Pana w formie obrazkowej nie wymaga żadnej regularności ani zaangażowania, a wielbienie może być wykonywane albo przez pierwszych inicjowanych i/lub przez braminów.

Poza tym jest wielu wielbicieli, którzy otworzyli swoje domy dla
innych na regularne programy nauczania. Często ci wielbiciele mają bóstwa, które
są regularnie czczone. Powyższe wskazówki nie mają zastosowania do takich sytuacji.

4 – Jakie są odpowiednie normy oddawania czci?

Jak wspomniano w punkcie 2 powyżej, celem wielbienia bóstw jest zadowolenie Pana. Aby skutecznie to robić, bhaktowie muszą rozumieć odpowiednie standardy i postawę wymaganą do służenia bóstwu. Należy to zrozumieć przed
zainstalowaniem bóstwa lub rozpoczęciem oddawania czci, a nie po.

Zalecane standardy kultu

Radha-Kṛṣṇa

● Nadaje się tylko do zauszników

● 6 ofiar i āratis dziennie (zgodnie z instrukcją Śrila Prabhupada)

○ Bālya-bhoga i maṅgala-ārati
○ Prātar-bhoga i ārati
○ Rāja-bhoga i ārati
○ Vaikālika-bhoga i ārati
○ Sandhya-bhoga i ārati
○ Śāyaṇa-bhoga i ārati

● Ubieranie się rano i wieczorem

● Budzenie i odpoczynek bóstw dwa razy dziennie (rano, po południu i wieczorem)

● Minimum 10-12 pracowników pełnoetatowych

Ta wskazówka dotycząca wymaganej liczby pujari została podana przez Śrila Prabhupada
w czasie, gdy większość bhaktów mieszkała w aśramach świątynnych. Obecnie większość pūjāri mieszka
w domu, dlatego ich dostępność do służby jest na ogół znacznie mniejsza niż
pujāri-rezydentów. W takich okolicznościach ośrodki będą wymagać znacznie większej liczby pudżari, którzy będą oferować tylko
kilka godzin tygodniowo. Ponadto, jeśli społeczność opiera się na kongregacjach, jest mało prawdopodobne, że
wielu pujāri będzie dostępnych do służby w środku dnia.

Sita-Rāma-Laksmana-Hanuman

● To samo co Rādhā-Kṛṣṇa

Jagannatha-Baladeva-Subhadra

● Nadaje się tylko do zauszników

● 3 ofiary i 4 āratis dziennie

○ maṅgala-ārati
○ Prātar-bhoga i ārati
○ Rāja-bhoga (z ryżem) i ārati
○ Sandhya-bhoga i ārati

● Ubieranie się rano i wieczorem

● Budzenie i odpoczynek bóstw (rano i wieczorem)

● Minimum 6-8 pracowników pełnoetatowych

Gaura Nitai

● Nadaje się tylko do zauszników

● 2 ofiary bhoga i 3 ārati dziennie

○ maṅgala-ārati
○ Prātar-bhoga i ārati
○ Sandhya-bhoga i ārati

● Poranny opatrunek

● Budzenie i odpoczynek bóstw (rano i wieczorem)

● Minimum 3-4 pracowników etatowych

Płaskorzeźba Pañca-tattva

● To samo co Gaura-Nitai

Obraz Pañca-tattva

● Nadaje się do centrum nauczania, centrum nāma-haṭṭa itp.

● Wielbiciele czczący lub gotujący muszą być co najmniej pierwszymi inicjowanymi

● Ofiaruj wielbicielom wszystko, co jest ugotowane

● Codzienne kīrtana – zwłaszcza maṅgala-ārati i sandhya-ārati

Jeśli ośrodek chce rozpocząć czczenie bóstw, zaleca się, aby czcili obraz Panca-tattva zgodnie ze standardami bóstw, które chcą czcić, przez okres co najmniej 12 miesięcy. Umożliwi im to samoocenę ich zdolności do oddawania czci bóstwom.

Jeśli ośrodek chce zwiększyć swoje wielbienie (tj. przejść od wielbienia Gaura-Nitai lub Jagannatha do wielbienia Radha-Kṛṣṇy ), powinien czcić bóstwa, które ma, do standardu bóstw, które chcą zainstalować, przez minimalny okres 12 miesięcy.

Kto jest uprawniony do oddawania czci bóstwu?

Z instrukcji Śrila Prabhupada jasno wynika , że ​​chciał on, aby wielbiciele inicjowani przez braminów oddawali cześć bóstwom lub gotowali je w ośrodkach ISKCON-u.

Powinniście dopilnować, aby Bóstwo było pielęgnowane i gotowane dla niego jedynie przez należycie drugich inicjowanych braminów. — List do: Bahudaka – 19 grudnia 1974 r

W naszym społeczeństwie świadomości Kryszny, jeśli ktoś nie jest dwukrotnie inicjowany – najpierw przez intonowanie Hare Kryszna, a następnie przez mantrę Gajatri – nie wolno mu wchodzić do kuchni czy pokoju Bóstw w celu wykonywania obowiązków. — SB 4.31.10 znaczenie

Właściwa postawa służby podczas wielbienia bóstw jest niezbędna do rozwijania naszej miłości do Boga. Jak Śrila Prabhupad mówi w Przedmowie do Nektaru instrukcji: „Postęp w świadomości Kryszny zależy od postawy wyznawcy”.

Bardzo się cieszę, gdy dowiaduję się, jak bardzo pragniesz założyć nowy ośrodek i miłować wielbienie bóstw, abyś mógł w ten sposób naśladować wspaniały przykład swojej siostry. To bardzo miłe. Po prostu rozwiń swoją szczerą postawę służenia Krysznie, a On łaskawie zapewni wszystko, czego potrzebujesz do dalszego postępu w Świadomości Kryszny. — List z 10 lutego 1970 r

Przede wszystkim ofiara powinna być złożona w postawie miłości. Kryszna nie potrzebuje pożywienia, ponieważ posiada już wszystko, co istnieje, a jednak przyjmie ofiarę od tego, kto pragnie Go zadowolić w ten sposób. Ważnym elementem przygotowania, służenia i ofiarowania jest działanie z miłością do Kṛṣṇy. — BG 9.26

Dodatkowe cytaty

Właściwie powinniśmy kłaść większy nacisk na wielbienie inkarnacji wibracji dźwiękowej, ale zawsze, gdy istnieje możliwość zainstalowania Bóstw i ścisłego przestrzegania zasad wielbienia, będziemy to robić, ale zasadniczą częścią naszych działań jest wielbienie dźwiękowej inkarnacji. — List do Visnujana – Bombaj 4 kwietnia 1971 r

„Nie ma potrzeby dodawania kolejnych Bóstw. Po zainstalowaniu nie można go zmienić. Nie rób tego dziecinnym, zbyt wiele dodawania Bóstw będzie dla nas ciężarem”. — List do: Karandara – 31 marca 1973 r

Świadomość Kṛṣṇy jest tak piękna, że ​​otwiera drzwi do platformy najwyższej doskonałości dla każdego, pod warunkiem, że przestrzega zasad i przepisów. To wszystko. To jedyny warunek. W przeciwnym razie, jeśli po prostu przez naśladowanie, jeśli ktoś pomyśli: „Och, mogę zostać…” w ten sposób. „Jeśli taka a taka osoba może się stać, ja mogę…” Nie. Ostrzega przed tym Rupa Goswami,

śruti-smrti-puranadi-pancaratriki-vidhim vina

aikantiki harer bhaktir utpatayaiva kalpa te

Jeśli po prostu naśladujemy, och, to nie wystarczy. Więc nie próbujcie naśladować, przestrzegajcie prostych zasad i przepisów, to jest bardzo miłe, a przede wszystkim intonujcie Hare Kṛṣṇa. Zostaniesz oczyszczony. Bez oczyszczenia nie możesz dotknąć Rādhā-Kṛṣṇy. W Wedach jest powiedziane: „Bez stania się Brahmanem nie można zbliżyć się do Brahmana”. Tak jak nie stając się ogniem, nie możesz zbliżyć się do ognia. Ponieważ niespójność temperatury. Będzie palić. Tak jak tutaj jest ogień, a ja odczuwam temperaturę, ale płomienie ognia w ogniu nie są odczuwane, ponieważ temperatura jest taka sama. Podobnie, nie stając się Brahmanem, nie rozumiejąc siebie, nie urzeczywistniając siebie, nikt nie może… Kṛṣṇa jest Parambrahmanem. Param brahma param dhama pavitram paramam bhavan [Bg. 10.12]. Jest to powiedziane w Bhagavad-gicie. Purusam śaśvatam, dlatego należy być bardzo czystym; w przeciwnym razie nie możesz dotknąć Kṛṣṇy. Nie jest możliwe. To jest ogień, więc wy musicie stać się ogniem. A jak stać się ogniem? Ogniu, ty też jesteś ogniem, ale teraz jesteś okryty ogniem, okryty tym materialnym ciałem. Dlatego musicie uduchawiać to ciało poprzez proces oczyszczania. Ten sam przykład, podobnie jak żelazny pręt, jest żelazny, ale wkładasz go do ognia. Staje się ciepły, cieplejszy, cieplejszy, potem rozpalony do czerwoności, potem jest ogień. Podobnie, dzięki temu procesowi, procesowi intonowania, procesowi regulacji, stajecie się coraz cieplejsi, coraz cieplejsi, coraz cieplejsi. A kiedy całkowicie rozgrzejesz się do czerwoności, wtedy twoje ciało będzie tak samo dobre jak ciało Kryszny. Musimy więc zawsze pozostawać w ogniu świadomości Kryszny; wtedy wszystko jest w porządku. (śmiech) W przeciwnym razie stanie się to nudne i będzie po prostu czczeniem bożków. To wszystko. 

Taka jest różnica między czczeniem bożków a czczeniem Bóstw. Jeśli nie ma życia, jest to kult bożków, hedonizm. A kiedy jest życie, uczucie: „Gdzie jest Kṛṣṇa? Oto Kṛṣṇa. Och, muszę służyć Kṛṣṇie, muszę Go ubierać, muszę służyć Rādhārāṇī, Ona jest tutaj. Och, muszę to zrobić bardzo ładnie. I w miarę możliwości udekoruj Ją najlepiej jak potrafisz”. W ten sposób, jeśli zawsze czujesz się świadomy Kṛṣṇy, wtedy jesteś ogniem. Ten sam przykład, trzymając się ognia. A jeśli myślicie, że to lalka wykonana z mosiądzu, mam na myśli bożka… Ye yatha mam prapadyante tams tathaiva bhajāmy aham [Bg. 4.11]. Jeśli myślisz, że to jest bożek wykonany z mosiądzu, to pozostanie on dla ciebie na zawsze bożkiem wykonanym z mosiądzu. Ale jeśli wzniesiesz się na wyższą platformę świadomości Kryszny, wtedy Kryszna, ten Kryszna, będzie z tobą rozmawiał. Ten Kṛṣṇa będzie z tobą rozmawiał.

Jest Vamsidasa Babaji Maharaja, który rozmawiał ze swoim Bóstwem. A Kṛṣṇa… Tak jak Madana-mohana rozmawiał z Sanataną Goswamim. Madana-mohana… Sanatana Goswami w tamtym czasie nie miał świątyni; wieszał swoje Bóstwo na drzewie. Więc Madana-mohana rozmawiał z nim: „Sanatana, przynosisz te wszystkie suche capati, które są czerstwe i nie dajesz Mi nawet trochę soli. Jak mogę jeść? Sanatana Goswami powiedział: „Panie, dokąd mam się udać? Cokolwiek dostanę, ofiaruję Ci. Uprzejmie akceptujesz. Nie mogę się ruszyć, stary. Zobaczysz. Więc Kṛṣṇa musiał to zjeść. (chichocze) Ponieważ bhakta składa ofiarę, nie może odmówić. Ye mam bhaktyā praacchati. Prawdziwą rzeczą jest bhakti. Co możesz ofiarować Kṛṣṇie? Wszystko należy do Kṛṣṇy. Co masz? Jaka jest Twoja wartość? A jaka jest wartość twoich rzeczy? To nic nie znaczy. Dlatego prawdziwą rzeczą jest bhaktya, prawdziwe jest twoje uczucie. „Kṛṣṇo, łaskawie weź to. nie mam kwalifikacji. Jestem bardzo zgniły, upadły, ale (zaczyna płakać) Przyniosłem to dla ciebie. Proszę przyjmij to." Zostanie to zaakceptowane. Nie nadymaj się. Zawsze bądź ostrożny. Masz do czynienia z Kṛṣṇą. To jest moja prośba. Dziękuję bardzo. (koniec) — Śrī Śrī Rukminiṇī Instalacja Bóstwa Dvarakanatha — Los Angeles, 16 lipca 1969 r.

A więc nie tylko w chwili śmierci. Nie można nagle zająć się tym biznesem, nawet jeśli jest to zalecane. Musisz poćwiczyć. Tak jak nie można zostać dobrym żołnierzem na polu bitwy. Sam musisz przejść szkolenie przed pójściem na bitwę, szkolenie wojskowe. Więc ten ruch świadomości Kṛṣṇy trenuje, zanim ostatecznie spotkacie śmierć, z którą będziecie walczyć. Taka jest więc rada udzielona przez Śukadevę Goswamiego i przeczytamy ją później. — Śrimad-Bhagavatam 2.1.1-5 — Boston, 22 grudnia 1969

Śrila Jiva Goswami oznajmia, że ​​istotą wszystkich mantr wedyjskich jest intonowanie świętego imienia Pana. Każda mantra zaczyna się przedrostkiem nama om i ostatecznie zwraca się po imieniu do Najwyższej Osoby Boga. Dzięki najwyższej woli Pana, każda mantra intonowana przez wielkich mędrców, takich jak Narada Muni i inni rsi, ma określoną moc. Intonowanie świętego imienia Pana natychmiast odnawia transcendentalny związek żywej istoty z Najwyższym Panem.

Aby intonować święte imię Pana, nie trzeba polegać na innych parafernaliach, gdyż można natychmiast osiągnąć wszystkie pożądane rezultaty połączenia z Najwyższą Osobą Boga. Dlatego można zapytać, dlaczego istnieje potrzeba inicjacji lub dalszych czynności duchowych w służbie oddania dla tego, kto angażuje się w intonowanie świętego imienia Pana. Odpowiedź jest taka, że ​​chociaż prawdą jest, że ten, kto w pełni angażuje się w intonowanie świętego imienia, nie musi polegać na procesie inicjacji, na ogół bhakta jest uzależniony od wielu ohydnych materialnych nawyków z powodu materialnego zanieczyszczenia z poprzedniego życia. Aby uzyskać szybką ulgę od wszystkich tych zanieczyszczeń, konieczne jest zaangażowanie się w wielbienie Pana w świątyni. Czczenie Bóstwa w świątyni jest niezbędne do zmniejszenia niepokoju spowodowanego zanieczyszczeniami uwarunkowanego życia. Tak więc Narada w swoim pāñcarātrikī-vidhi i inni wielcy mędrcy czasami podkreślali, że skoro każda uwarunkowana dusza ma cielesną koncepcję życia nakierowaną na zadowalanie zmysłów, to aby ograniczyć tę przyjemność zmysłową, niezbędne są zasady i przepisy dotyczące wielbienia Bóstwa w świątyni. . Śrila Rupa Gosvami opisał, że święte imię Pana mogą intonować wyzwolone dusze, ale prawie wszystkie dusze, które musimy inicjować, są uwarunkowane. Zaleca się intonowanie świętego imienia Pana bez obraz i zgodnie z regulującymi zasadami, jednak z powodu swoich przeszłych złych nawyków gwałcą oni te zasady i przepisy. Zatem zasady regulujące wielbienie Bóstwa są jednocześnie istotne.

Źródło: http://deityworship.com/installation-guide/